Özgür Bacaksız Gönderileri
Özgür Bacaksız kitaplarını, Özgür Bacaksız sözleri ve alıntılarını, Özgür Bacaksız yazarlarını, Özgür Bacaksız yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Yalnızlığın coğrafyası yok. Ama insan sevdiklerinden oluşan kozasını geride bırakıp yabancı olarak damgalandığı bir yerlerde oldu mu, yalnızlığın kokusuna karşı daha bir keskinleşiyor burnu. İçinizdeki kelebeğin ağıt yakarak gövdenizde dolaşması acının en stratejik yöntemi, bir günlük acı, ama dünyaya bedel.
Hayvanlarını çok seven çocuğun civcivini kediye kaptırması...
“Gök gürültülü, sağanak.
Ve sonrasında temiz bir sokak gibi canlı.”
Öfkeye sarılmak birine atmak için kavradığınız sıcak bir kömür parçası gibidir; yanan aslında sizsinizdir.”
Başına gelen onlarca şeye, kabuk tutmuş, tarifi edilemeyen derin acılara ve hükmü kalmış bir geçmişe sürekli sövebilirsin, sitem edebilirsin. Ama görüyoruz ki küçük bir güzellik altında her şeye yeniliyoruz. Bir bebeğin bakışına, başka birisinin gülüşüne, vapurdan esen rüzgâra, bir dokunuşa...
Bunca varoluş nedeni varken bazı şeylere kızgın kalmak oldukça zor.
Sayfa 12Kitabı okuyor
Umut, bir düşün başlangıcı aynı zamanda bir düşün bitişiydi..
Sayfa 11Kitabı okuyor
Varlık sebebimizi başkalarının varlığına bağlamamız ,kendi yok oluş sürecimizi başlatmaktır tabii ki bir yerde. Çünkü kendini başkasıyla tarif eden insan, o başkası olmadığında kendini tarif edemiyorsa zaten yoktur. Orada artık ne özgüvenden söz edebiliriz,ne değer duygusundan , ne kişisel sınırlardan, ne de "hayır" diyebilmekten.
Sayfa 164
Konuşma sanatı acıyı olduğu gibi aktarabilme becerisi değildir;acıtmadan aktarabilme becerisidir…
Sayfa 39Kitabı okuyor
𝔄𝔯𝔱ı𝔨 𝔬𝔩𝔞𝔫ı 𝔨𝔞𝔟𝔲𝔩𝔩𝔢𝔫𝔡𝔦𝔪, 𝔬𝔩𝔪𝔲ş 𝔬𝔩𝔞𝔫𝔡𝔞𝔫 𝔢𝔩𝔦𝔪𝔦 𝔞𝔶𝔞ğı𝔪ı ç𝔢𝔨𝔱𝔦𝔪, 𝔬𝔩𝔞𝔠𝔞𝔨𝔩𝔞𝔯𝔞 𝔦𝔫𝔞𝔫𝔡ı𝔪
𝔅𝔞𝔷𝔢𝔫 𝔨ö𝔱ü 𝔥𝔦𝔰𝔰𝔢𝔱𝔪𝔢𝔨 𝔦𝔶𝔦𝔡𝔦𝔯, 𝔷𝔞𝔪𝔞𝔫 𝔷𝔞𝔪𝔞𝔫 𝔨ı𝔯ı𝔩𝔪𝔞𝔨.ℌ𝔢𝔯 𝔷𝔞𝔪𝔞𝔫 𝔥𝔢𝔯𝔨𝔢𝔰𝔦𝔫 𝔬𝔩𝔪𝔞𝔫ı 𝔦𝔰𝔱𝔢𝔡𝔦ğ𝔦 𝔬 𝔫𝔢ş𝔢𝔩𝔦 𝔨𝔦ş𝔦 𝔬𝔩𝔪𝔞𝔪𝔞𝔨 𝔰𝔬𝔯𝔲𝔫 𝔡𝔢ğ𝔦𝔩. 𝔎𝔦𝔪𝔰𝔢𝔶𝔩𝔢 𝔨𝔬𝔫𝔲ş𝔪𝔞𝔨 𝔦𝔰𝔱𝔢𝔪𝔢𝔪𝔢𝔨 𝔡𝔢 ö𝔶𝔩𝔢. 𝔊ö𝔷𝔶𝔞ş𝔩𝔞𝔯ı𝔫ı 𝔱ü𝔨𝔢𝔱𝔦𝔫𝔠𝔢𝔶𝔢 𝔨𝔞𝔡𝔞𝔯 𝔨𝔞𝔩𝔟𝔦𝔫𝔦𝔫 𝔞ğ𝔩𝔞𝔪𝔞𝔰ı𝔫𝔞 𝔦𝔷𝔦𝔫 𝔳𝔢𝔯𝔪𝔢𝔨 𝔡𝔢 𝔰𝔬𝔯𝔲𝔫 𝔡𝔢ğ𝔦𝔩. İ𝔫𝔰𝔞𝔫 𝔬𝔩𝔪𝔞𝔨 𝔤ü𝔷𝔢𝔩𝔡𝔦𝔯.
Şimdi sok o mantığını cebine...
Sayfa 11Kitabı okuyor
“Dostoyevski’nin de dediği gibi, İnsan her şeye alışan bir yaratıktır...”
Sayfa 10Kitabı okuyor
Ve yıllar sonra biraz da olsa anlamıştım bu karmaşık duyguyu, umut bir düşün başlangıcı, aynı zamanda bir düşün bitişiydi. Hayatın kuralıydı bu, sevmek bazen insanın canını yakıyordu...
Sayfa 7Kitabı okuyor
Asla iyileşmeyecek çocukluk yaraları vardır, her zaman hayatımızın bir köşesinde duruyorlardır.
Görmez, dokunamazsınız...
O yaralar hala içinizdedir.
Bizim farklı bir dünyamız vardı, birilerine göre aptalların dünyası ama diğerlerine göre her şeyden uzak bir dünya, saf bir dünya.