Kitap, Türk ordusunun Osmanlıdaki reform hareketlerinden 1990 dönemlerine kadar uğradığı yapısal değişimleri, siyasi rolünü ve ordunun kendisini yalın ve net bir anlatımla okuyucuya sunuyor. Kitabı okurken bir yabancının Türkiye'yi ve Türkleri bu kadar iyi tanımasına şaşırabilirsiniz. Dipnotta bulunan eserleri, bu konuları daha iyi kavramak için okumaya kalksanız 50-60 tane ekstra kitap eder. Bu da Türkiye'de Ordu ve Siyaset'in nasıl detaylı bir analiz sonucu yazıldığını ortaya koyuyor. Ayrıca ordu ve siyaset ekseninde akan kitap sizi Ecevit, Demirel, Özal, Türkeş, Erbakan, Evren, Madanoğlu, Aydemir, Gezmiş ve diğer birçok Türk şahıs hakkında enteresan bilgilerle dolduruyor. Bunlara ekstra olarak bu dönemdeki siyasi olayları da inceleme fırsatı buluyorsunuz. Kitap kesinlikle başucu kitabım olacak.
Ancak benim için rahatsız edici olan tek konu, Batı akademisinin dilindeki kemiksizlik bazı yerlerde kendini göstermiş. Özellikle örnek vermek gerekirse, Kıbrıs meselesinden bahsederken ordunun ele geçirdiği bölgeleri "işgal ettiği" olarak yazmayı tercih etmesi, 1930-1980 arasında en azından kültürel ve toplumsal anlamda bugünden daha modern ve akılcı bir devir yaşamış olan Türkiye'yi "Üçüncü Dünya Ülkesi" olarak sık sık telaffuz etmesi gibi birkaç konu daha sizi üzebilir. Ancak unutmamalıyız ki siz kendi tarihinizi yazamıyor, yazacak insan yetiştiremiyorsanız bu bilgi sofrasında bazı zehirleri de yutmak zorunda kalıyorsunuz.
