"Hiç durmadan isteyen kendini kurtara bilir." Bu çaba her anksiyete mağduruna, her kaygı yüklü bireye anksiyetenin ya da kaygılarının tutsak tanıkları olmama, onları dil içinde ayırt ederek ve yineleyerek onlara yavaş yavaş egemen olma ve onları uzaklaştım1a olanakları verir.
"Bir çocuğun odasına karanlık hakim olurken kapı sertçe çarparsa, çocuğun sonraki yaşamında karanlıktan korkması için yeterli bir nedendir bu, çünkü kapının çarpmasının verdiği ürküntüyle oluşmuş koşullanmaya bağlar bu korkuyu. Miss Jones, doğal koşullarda, koşullu bir korkunun oluşumuna tanık olmuştur. Bir çocuk verandanın altında oynamaktadır, içinde kırmızı bir balığın yüzdüğü bir kavanoz dikkatini çeker. Elini bu kavanoza daldırıp balığa dokunduğunda şimşek çakar ve gök gürler. Çocuğun daha sonraki yaşamında sadece bir kavanoz değil, balık bile görmesi bu çocukta korku uyanması için yeterlidir." [A. Tilquin, 15, s. 82 içinde alıntı.)
Anksiyete bozukluğu yaşayan birine söylendiğinde iyi hissettirmeyen sözler;
"Durdur şunu, sakin ol, iyisin, endişelenme, çok fazla kafaya takiyorsun, bos ver, ben de endiseleniyorum ama takmayinca geciyor."
Anksiyete ve kaygı hakkında genel bilgi veren bir kitap. Çoğunlukla Freud üzerinden gidilmiş ve onun görüşleri esas alınmıştır. Daha önce Freud'un Bir Çocukluk Nevrozu Hikayesi'ni okumuştum o yüzden bu kitabı okumak bir nevi onun tekrarı oldu benim için. Daha kapsamlı olabilirdi.
Kitabı çok yetersiz buldum. Freud'dan alıntı yapıp, durmuş. Anksiyete hakkında çok az bilgi var. Tedaviye dair neredeyse hiçbir şey yok. Boşuna vakit kaybı diyebilirim...