Üniversite yıllarımda okuduğum, ampirik bir felsefecinin, bilgilerimizin kaynağının deneyimlerimiz olduğu savını anlattığı bu eser, geriye dönüp de düşündüğümde çok da etkili olmayan, anlatımının dağınık olduğu ve ikna edici olmayan bir kitap olarak hafızamda yer edinmiştir. Üniversitede hocam bu kitabı okuduğumu öğrendiğinde ''neymiş bakalım bilginin temelleri'' diyerek hafiften şahsımı alaya almış ve kitabı zamanında okuduğunu, ancak hiç bir halt anlamadığını belirtmiştir. 1k da okuduğum kitapları kaydetme zahmetine katlandığım dönemde, çok az kitap okuduğumu görüp hayret etmiş ve hafızamı epeyce zorladığımda ancak hatırlayabildiğim bir kitap olarak okuma listeme eklemişimdir.Yine de mazisi olduğundan, hakkında bir iki şey yazmam gerektiğini düşündüm ve buraya bu naçizane yazıyı affınıza sığınarak iliştirmiş bulunmaktayım. Okuma tavsiyesi değildir.
