Hakkında
Okurlar
5 okur beğendi.
11 okur okudu.
26 okur okuyacak.
Kitaplar
Sözler ve Alıntılar
Sesin Ğ’siydim ben. Var olabilmek diğerlerine muhtaç, tek başıma hiçtim ben. Önceliği olmayan, sessizlerinde ıssızı, yutulmaya mahkumdum ben.
Yine de, hiçken de, mühim iniltiydim. Olamazdım ya ağrısız ben, olamazdı ağrı bensiz. Diğer nice ender kelime gibi… ''
''Eskilerden duymuştum.
İki güneş varmış, önceleri.
Dünyayı aydınlatan iki kardeş.
Sonrasında insanların korkularında parçalanmış, ilki.
Yeryüzünün gecesi öylesine karanlıkmış ki ay tek başına yetmemiş, kaybolanlara.
Gecenin körlüğünde açgözlüğe düşüvermiş, insanlar.
Yakalamışlar güneşlerden birini, bin parçaya ayırıp geceye dökmüşler.
Yıldız demişler karanlığa sakladıkları, Güneş'e!
Uğruna yandığı insanlar tarafından ihanete uğramış, ilk güneş.
İkincisinden daha parlak ve Ay'a aşık olacak olan güneş.
Görebildiği ama dokunamadığı bir hasret olmuş, güvenmenin bedeli.
Yanındaymış her parçası ama bir değillermiş eskisi gibi.
İki güneş varmış.
Biri feda edilmiş, diğeri hapsedilmiş,
Aydınlığa.
''Anladım, benden korkuyorsun.Üstelik korkmakta çok haklısın.Seni geceye bırakan bendim.Şimdi gecende beliren yıldızları tek tek sökmek için yine geldim.Bu an için ne kadar beklediğimi bilemezsin.Frankenstein canavarını biliyorsun ama, değil mi?Sende benim canavarımsın.Beş yaşında seni ilk gördüğümde anlamıştım.Ama önce ölmen gerekiyordu.Tamamen ölmeden seni kötülüğün içinde canlandıramazdım.Bu yüzden bekledim.Ve görüyorum ki artık hazırsın.Beni gördüğüne sevinmedin, biliyorum.Eminim, hayatın boyunca bir daha karşına çıkmamam için dualar ettin.Ama duaların seni kurtaramaz, ufaklık.'' Dedi Körebe.
.
''Yanılıyorsun, hayatım boyunca tekrar karşıma çıkman için dua ettim.Asıl korkum çıkmaman olurdu.Bulunmak istemediğinde yok olan birini, nasıl bulacaktım?!İnan bende seni arıyordum. Şimdi iyi ki geldin, Körebe!Artık senin gündüzünü ben deşeceğim.''Dedi Eyaz
''Sen ne tür kitaplar seviyorsun?''
''Ne! Neden sordun?''
''Çünkü elinde ki kitap türleri sürekli değişiyor. Bir bakıyorum aşk romanı okuyorsun, bir bakıyorum polisiye. Şimdi de bunu mu okuyorsun, korku romanı!?''
''Ben kitabın herhangi bir türünü sevmem, yazarları severim.''
''Nasıl yani?''
''Ben yazarları severim. Kitabını okuduğumda etkilendiğim bir yazarın bütün kitaplarını okurum. İyi yazdığı sürece hangi türde yazdığının bir önemi kalmıyor. Ömrümde ki zaman biraz daha hızlı aksın, aksın da daha hızlı tükensin yeterli.
‘'Ben yazıyı buldum, hikâyeleri buldum ve ben bir daha kendim için sığabilecek bir benlik bulamadım.''
İletiler
Ben Eyaz. Küçüklüğümde, masallar yerine, seri katilleri anlatılırdı. Şimdi uykuya düşerken, o habis fısıltı kulağıma erişemez. Ki ben seri katilleri affettim. Şimdi katliamların kızıyım. Onları dinliyor, vicdanla konuşuyorum. Sizce susabilir miyiz? Benim yatağım, yastığım ekmek kırıntılarından dikilmişken benim uyumama izin verirler mi dersiniz? Uyuyabilirsem, sizin rüyalarınıza da onların ağıtlarını fısıldayabilir miyim?
Yoksa yatağınıza serpiştirdiğim ekmek kırıntılarını yemek mi isterdiniz? “
Sekiz
“Sesin Ğ’siydim ben. Var olabilmek için diğerlerine muhtaç, tek başına aciz, tek başına hiçtim ben. Sessizlerinde ıssızı, yutulmaya mahkum, önceliği olmayan.
Yine de ne mühim iniltiydim.
Olamazdım ya ağrısız ben, olamazdı ağrı bensiz diğer nice ender kelime gibi.”
Beş şimdi wattped’de…
