Yazarın Notu
Aslında İhsan Raif yazdı bu romanı.
Onun on üç yaşında çalınan hayatı can verdi kalemime. Çektiği acılar, gördüğü işkenceler, yaşadığı tecavüzlerle kuruldu cümlelerim. Yüzyılın ötesinden bize bir insanlık dersi vermek için yazdığı şiirleriyle, bestelediği şarkılarla karşıma dikildi beni sen yaz diye.
1937 senesinin Beyoğlu'nda bir meyhanede Sarkis Efendi "Kimseye Etmem Şikayet" şarkısını çalar. Meyhane halkına güftenin sahibi İhsan Raif'in hayatını anlatmaya başlar.
İhsan Raif'in acılarla dolu bir yaşamı olan bir kadın olduğunu bu kitap sayesinde öğrendim. Hep erkek olarak düşündüğüm İhsan Raif'in hayatını bir yoruma sığdırmak haksızlık olur.
Osmanlı'nın son vezirlerinden Köse Mehmet Raif Paşa' nın kızı olan İhsan Raif "hece veznini kullanan ilk kadın şairimiz" olarak tarihe geçer.
Çok mutlu bir çocukken evlerine giren hırsızın bir lafı ile "sebeb-i hayatım" dediği babası tarafından 13 yaşında evlerine giren reji memuru Mehmet Ali ile evlendirilir ve İzmir'e sürgüne gönderilir. 13 yaşında gelin, 14 yaşında anne olur. Çektiği işkenceyi şikayet etmeden çeker. 14 yıl sonra 27 yaşında üç çocuk annesi genç bir kadın olarak İstanbul'a döner.
Dört evlilik yapan İhsan Raif üçüncü eşi Şahabettin Süleyman ile aşkı bulur. Fakat bu kez de mutluluğu eşinin ölümüyle yarım kalır.
Onu küçük yaşta evlendiren babasına, aslında ailesine çok kızdım.
Kadının kaderi geçen sürede pek yol kat etmedi maalesef
Bu kitap için ne yazsam az kalır, iyisi mi alın okuyun.
