Faruk Duman Gönderileri
Faruk Duman kitaplarını, Faruk Duman sözleri ve alıntılarını, Faruk Duman yazarlarını, Faruk Duman yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Yazmak, dünyanın sırlarını keşfetme dürtüsünden kaynaklanır.
Yazdıklarımızı kendimizle birlikte sonsuz boşluğa armağan ederek bu dünyadan çekip gideriz.
Babam, bir kadim geyik avcısıydı. Bir vakitler iyi bir adamdı, derlerdi. Ben onun iyi bir adam olduğunu hiç görmedim.
Radyoyu kapattı Yakup, bunu hem de, elveda dercesine yaptı.
Dedem o vakit bir yastık idi, oturur, dudaklarında bir eksik dua, ulan, derdi, namazın vakti mi olur? Aklına geldikçe kılacaksın, sevaptır!
Ağaçları da, ölümleri nasıl büyüttüysek, öyle büyütmek gerek.
Sessizlik. Gecenin karanlığında yıldızlar çokuşuyor.
... insan niçin bir pencereden dışarıya bakar,
...
Çünkü kendi ışıltısını görür orada.
İnsan, diye geçirdim içimden, oturup kendini seyredebilse. Geçmişin evlerinden birinde, bir buğulu pencerede. Kendi halini görse.
"Böylece beni bir sıkıntı bastı. Kalkıp gitmek istedim, akşamı düşündüm. Odanın serinliğini, gözlerimde sıkışmış güvercini, duvarların içindeki uğultuyu sonra. Uykunun adımlarını. Her şey çok yavaş. Kendimi havada asıl
kalmış bir toz... Işık azalıyor, karanlık bastırmadan, sıkıntı böyle zamanlarda başlıyor."
Bu sana gerçekdışı geldi; unuttuğun şeylerin öldüğünü sanıyordun. Oysa insan uzun ömürlüdür.
Gel gör ki, insanın gözü suç işlemişi anlar da, suç işleyeceğin sezilmesi, uğraş ister biraz.