#okudumbitti
@mciftciresmi 'nin "Ah mercimegim " adlı kitabında "köfte ekmek" diye bir öykü vardır:
Baba mesleği koftecilige devam eden karakterimiz karısının zoruyla istemeye istemeye bir hamburgerci dükkânı açmak zorunda kalır. Franchising almak için bütün prosedürleri yerine getiren en sonunda illallah edip son yaptığı hamburgeleri köy okulunda dağıtan kahramanımızın başına gelenler bize Mcdonalds gerçeğini bir nebzede olsa gösterir öyküde.
.
.
.
Mcdonalds basit ,işlevsel modüler yiyeceklerin sunulduğu, parlak renklerle düzenlenmiş ışıltılı mekanlarda bir örnek giyinmiş neşeli çalışanların olduğu ortamlar değildir sadece. George Ritzer bu ilginç çalışmasında Mcdonalds tanımının bunlardan ibaret olmadığını gösteriyor bize.standart ebat ve lezzetteki patateslerin ardında korkunç bir çevre tahribatı,mutfaklarda muazzam bir emek sömürüsü,benliğin sınırlandırıldığı,duyguların denetlendiği,söylenecek sözlere kadar belirlenmiş ruhun boyun egdirildigi bir dünya vardır. Mcdogumlar,mccenazeler hepsi bu elden çıkma olarak karşımızda durmaktadır.
Hiç Mcdonaldsda yemek yememiş, starbucks kahvesinden bir yudum bile almamış biri olarak kendimi bu çarkın dışında tuttugumu sanıyordum.Bunun o kadar kolay olmadığına kitabı okurken uzulerek şahit oldum.
.
.
Ritzer mcdonalslastirilmis toplumdan rahatsızlık duyanlar için pratik önlemler sunuyor kitabında. Gündelik hayatın tuzaklarına düşmek istemeyenlere duyurulur.
