Başlamadan önce yorumları okuyunca önyargılı bir giriş yaptım ancak yazar beni şaşırtmadı. Karakterleri , olay örgüsü, ilişkileri çok başarılı nir şekilde gözlemleyip aktarmış. Her bir karakter kendi dünyasıyla özdeşleşmiş ve çok da güzel aktarılmış. Daha önce okuduğum romanlarında hissedilen o mistik hava çok fazla gölgede evet, olayları açığa çıkarma,çözme değil de bu kez gidişatı incelemek, o sonuca nasıl gelindiğini anlatmak, sonunda da içten bir “ha demek ondaaaan!” Cümlesini söyletebilmekmiş derdi. Konuşmanın ,içini dökmenin ,paylaşmanın özellikle çocukluk çağında nasıl mucizevi etkileri olduğunu hatırlattı bana bu kitap. Acaba bire bir geldi mi bütün hatıralar bu güne? Yol üstünde yapısı değişe değişe mi geldik bu günlere… Ömer anlatsaydı çocukken neden bu kadar öfkelendiğini hayata, acaba daha başka bir hayatı olur muydu? Sorular sorular…
Güzel kitap. Maceracı yanınınla değil, analistik yanınızla okuyun. Pişman olmazsınız.
