Mehmet Bilal Sözleri ve Alıntıları
Mehmet Bilal sözleri ve alıntılarını, Mehmet Bilal kitap alıntılarını, Mehmet Bilal en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Vampir olmanın en kötü yanlarından biri de farklı dönemlerde aynı sahneleri seyretmek insanların büyük olaylar karşısında şaşırma masını kolayca unutmalarına mutlulukları için mutlu olmalarına mutlu oldukları için veya mutlu olmak telaşı ile kendilerine eğlenceye vurmalarına defalarca tanık olmak!
Doğru olabilir miydi, şairin şarkı sözünde söylediği gibi bir sevgili, bir tek sevgili değiştirir miydi dünyanın gerçeğini? Tüm yalnızlıkları giderir miydi?
Uyarı Ateşi
Dünyanın en sefil, en değersiz yaratığıydım. Kederlerin en büyüğünü tatmıştım ve beni teselli edecek hiçbir şey yoktu yeryüzünde. Ölmek istiyordum...
Sayfa 115Kitabı okudu
Uyarı Ateşi
Tecavüze uğrayan çocuk, acıların en büyüğüyle yaralanmıştır. O, kendinin dünyada kalan son kişi olduğunu düşünür. Ruhu felç olmuştur, çocuk yaşlarda olduğu için hissettiği şeyleri adlandıramaz. Ama artık çocuk değildir. Çocukluğunu terk etmiştir, tecavüze uğradığı anda çocukluk onu terk etmiştir. Masumiyeti sonsuza kadar çalınmıştır. Tecavüz edenin terinin, kirinin izlerini üstünde taşıyan, bu izlerin başkaları tarafından görünmesinden korkan lekeli biridir artık.
Sayfa 109Kitabı okudu
"-Benimle ölür müsun?"
"-Hayır, seninle yaşarım."
Sayfa 189Kitabı okudu
“Bebeklerden daha bebek, salaklardan daha salak.”
Sen bensiz ölebildin; ama ben sensin yaşayamam.
Uyarı Ateşi
Gecelerini uykusuzluğa emanet eder. Her an hizaya geçmek zorunda kalacağı hissiyle hazır ol da yaşamayı öğrenir. Kendini affetmez. Ömrü boyunca elinde sopayla bekler durur kendi başında. Rahat durmaz, rahat vermez, rahat etmez. Küser. Kendisi için bir şey isteyemez olur. Utanır. Layık olmadığını düşünür hiçbir şeye, kendini cezalandırır durur. Hasar almıştır, yarası sarılsa da kanar. Acısı parmak izi gibidir, bir benzeri yoktur, sadece ona aittir.
Sayfa 110Kitabı okudu
Toplum
“Yöneticisinden çok halkından korktuğumuz bir ülke mi olduk? Etik, estetik tedavülden kalkalı çok oldu. Şimdi her şey mubah. Sorgusuz cehalet baş tacı, nezaketsizlik salgın bir hastalık.”
Sayfa 50 - KarakargaKitabı okudu
İnsanların başına felaket geldiğinde Tanrı hep meşguldür.
Sayfa 36Kitabı okudu
Bende kalanlar
Biliyorum, insanın hayatı kendine cehennem etmesinin birçok yolu var. Bunlardan biri aşksa, diğeri de aşkı bir ceset gibi sürüklemek. Ben hayatın akışına kapılabilen, paçasındaki çamuru, omuzundaki tozu silkiverip yoluna devam edebilenlerden değilim. Benim aşk diye bildiğim, aşk diye yaşadığım tek kişi hâlâ o. Hâlâ gecenin bir vakti yalnızlıktan canım yandığında onun ismi çıkıyor nefesimden. Hâlâ onun yumuşak sokulganlığını, dilinden daha konuşkan gözlerini, tarifsiz kokusunu özlüyorum. Saçları yanağıma değiyor sık sık, sesi omzuma dokunuyor. Onu unuttuğum anlar olsa da yoksunluk duygusu hiç eksilmiyor. Ruhum zonkluyor.
Sayfa 90Kitabı okudu
GÜNAYDIN TELEFONUMUN İÇİNDE
YAŞAYAN İNSANLAR...
Üvey
Geçmişini kaybetmişti, bugününü kaybetmişti, hayatını kaybetmişti. Çünkü annesini kaybetmişti.
Sayfa 10Kitabı okudu