Miklos Radnoti Gönderileri
Miklos Radnoti kitaplarını, Miklos Radnoti sözleri ve alıntılarını, Miklos Radnoti yazarlarını, Miklos Radnoti yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Yeni bir savaşa döndü dünya, aç bulutlar
kemiriyor gökyüzünün çivit mavisini,
ve bastıran kurşunilikte hissediyorsun hıçkıran
genç karının ürkek elini.
Savaş Günlüğü Pazartesi akşamı
Diken üstündesin her daim, çalışırken bile eğreti.
Ve sanki bir balçık denizinde yaşar gibi
yavaş, becerikli elindeki kalemin, ve
ruhun dipsiz kederin de dibi.
Savaş Günlüğü Pazartesi akşamı
Rüyalarında bazen kırları görüyorsun,
şiirin oradan beslendi, ve onun özgür dokusu
seninle hep, ve sabah uyandığında
burnunda hala kokusu.
Savaş Günlüğü Pazartesi akşamı
Endişeli sabahlar ve korkunç geceler arasında
savaşın dehşetiyle geçti yarı ömrün,
ve işte şimdi de sana doğrultulan süngünün
hedefinde göğsün.
Savaş Günlüğü Pazartesi akşamı
Savaş Günlüğü Pazartesi akşamı
Dehşetin pençesini duyuyorsun yüreğinde
ve bazen sadece uzaklardan gelen bir haber gibi dünya;
çocukluğun artık sadece anılarda, tırmandığın
yaşlı ağaçlarda.
İki gündür yağıyor böyle; pencereyi açar açmaz
ışıldıyor karşıdan Paris'in damları
bir bulut çörekleniyor masama
yansıyor yüzümde ıslak bir parıltı.
Evlerin üzerinden, olukların diplerinden
sırılsıklam kurumlar yakarıyor bana.
Ben ki yapışkan çamurlar, haberlerle kirlenmişim
Oturmaktayım utanç duyarak bu alacakaranlıkta.
Ey bizi kırbaçlayan kara kanatlı savaş!
dehşetin geziyor sınır boylarında
kimse ekmiyor öbür yanda, kimse biçmiyor.
Yok artık, bağlarda devşiren parmaklar da.
Yavru kuş şakımıyor, güneş yanıp tutuşmuyor -
gökyüzünde, anneler çocuksuz bundan böyle.
Yalnız senin kanlı ırmakların, İspanya
köpüre köpüre akmakta.
Yeni ordular doğacak ama, gerekirse yokluktan
çılgın kasırgalar gibi
ordular, yerin altından
yaralanmış tarlalardan.
Özgürlük! Senin geleceğine inliyor insanlık!
Bu akşam vaktinde, sana ulaştırdılar şarkılarını.
Ağır sözler ve ıslanmış bir yüzle
yoksulluğu Paris'in söyledi sana bunları.
Dün yağmur çiseliyordu ve önümüzde
diz çökmüş bir insan gibi duran çalılıktan, çayırlığa
iki sevdalı çıktı ve uzaklaşıp gittiler
Çiçekler gibi açılmış dudaklarıyla.
Bugünse yamaçtan bize doğru sürünen
toplardır ve balçık içinde dönen tekerlekler.
Miğferlerle örtülü alınlar
Ve arkada kan ve ter kokuları bırakarak
Yürüyen askerler.
Kumral çocukluk! Çoktandır yoksun artık!
Yaşlılıksa ulaşılmayacak kadar uzak!
Dizlerine kadar kan içinde duruyor şair
Söylediği her türküyü son türkü sayarak.
Savaşın kızıl korları saçılmış yollarına ülkelerin,
Gerekirse sıçrayan bir kıvılcım gibi alevlerden,
Zorlu engelleri aşıp, sana geri döneceğim...
Kalın kabuklarıyla direnişi gibi ağaçların,
Zorluklara göğüs gerip, direnmeli...
Yatıştırıcı serin dalgaları sabrın,
Güçlüdür savaşçıların ağır silahlarından.
İki kere ikinin sağduyusudur beni artık kuşatan.
Miklós Radnóti ,
Ağustos/ Eylül 1944 Heidenau Toplama Kampı.
Miklos Radnoti
Sen şimdi çok uzaklardasın.
Geceleri rüyalarımda çınlayan sesini
Saklarım içimin en kuytu köşesinde,
Eğrelti otlarının serin hışırtıları gibi
Gündüzleri de azıcık işitebileyim diye.
Miklos Radnoti
Ben bu dünyada insanın düştüğü bir zamanda yaşadım
o kadar alçak ki zevk için öldürüyor,
(...) sahte tanrılara tapıyordu
hiçbir yanılsama olmaksızın ağzından köpükler akıyordu.
Bir çağda bu dünyada yaşadım
ihanetin onurlu bir jest olduğu..