“Ben zaten nasıl olduysa, vaktiyle bir anamın karnına sığmışım Şevket” deyip geriye yaslandı; altındaki zavallı iskemleden, her an parçalanıp kıymıklara ayrılacakmış gibi ızdırap dolu çıtırtılar geldi, “Düşün bre,” dedi sonra keyifle, koskoca Hamidiye’nin kazan dairesine sığamadım ben”
Düşünemedim.
Fakat iyi güldüm.
Muhtelif Evhamlar Kitabı sayfa 58 aklımdan geçenler "ters köşeler içinde kalasıca ömür o nasıl nir ters köşeye düşürmektir okuyucuyu"
Ayrıca erkek bir yazarın kadın olmanın getirdiği korkuları bu kadar güzel yazabilmesini tebrik ettim
Ömür İklim Demir in bir dergide şöyle bir cümlesine rastlamıştım: "Bence gerçekliğin çok da edebiyatın merkezinde olması gerekmiyor, yeter ki kendi içindeki mantığa yenilmesin asıl olan hikayedir." Bu cümlesinden merakla kitabını alarak tanışmış oldum ve dün de
bidünyakitapgrubu ile söyleşisine katılarak daha da merak uyandıran cümlelerine denk geldim ve edebiyatımızın böyle samimi yazarlarına ihtiyacı olduğunu düşünüyorum. Yazar ile daha önce tanışmayan okurlarımızın çok şey kaçırdığını düşünüyorum ve ısrarla tavsiye ediyorum. Keyifli okumalar.