Ölüme yakın olduğu günlerden birinde, bir hastane odasında ona refakat eden Erdem Beyazıt'ın elini tuttu ve tıpkı şiirlerinde olduğu gibi, doğadan bir parça döküldü dilinden;
" Erdem, kırlarda çiçekler bensiz açacak. .."
Şiirlerinin hâlâ, dilden dile bir çiçek gibi açıldığını hissettiğini umuyoruz...
Sayfa 25