Özgül olarak söylenirse, postmodern teori, teorinin gerçekliği yansıttığı yollu modern inancın ve temsilin (representation)
eleştirisini yaparak, teorilerin kendi nesneleri üzerine en iyi ihtimalle kısmi perspektifler sunduğunu ve dünyaya ilişkin tüm bilişsel (cognitive) temsillerin tarihin ve dilin dolayımından geçtiğini
savunan "perspektifçi" ve “görecelikçi" konumlara yerleşir.