Gece, karanlığını İbrahim'in üzerine sererken gökyüzünde yıldızlar parlamaya başladı. Karanlık çöl onu kovarken, parlak gökyüzü onu kabul etti. İbrahim yeryüzünde zifiri karanlıkları, gökyüzünde ise yıldızların parlaklığını gördü; yeryüzünden uzaklaşıp gökyüzüne yapıştı. Allah sevgisi ve hâlikını tanıma hissi, yıldızların saçtığı ışıkla gönlünde doğdu. Bu kâinatın bir yaratıcı olmalıdır diye düşünmeye başladı.