Yaşam Suyu 'nu okuduğumda da aynı hisse kapılmıştım. Bu kitap için de ne söylesem eksik kalacak, ne anlatsam belki kimileri için boş olacakmış gibi hissediyorum.
Kitap adından da
İnat ettim ve devam ettim. Hem güldüm, hem halimize üzüldüm. İnceleme yazmayacaktım ama vicdani gereklilik hissederek yazmaya karar verdim.
Esma'ul Hüsna ve Dua konuları ile ilgili okumalarım adına araştırma yaparken, Kızılay'daki bir kitapçının çok satanlar rafında gördüm bu kitabı. Ve hiç incelemeden, araştırmadan 'Kubilay Aktaş kitapları'
Bir kitapçıda rastlamıştım ben de. Ayaküstü inceledim, birkaç sayfa okudum. Yazdığınız şeylere katılıyorum. Büyük bir esefle kitabı aldığım yere bıraktım. Bıraktığım yer, en çok satanlar bölümüydü ne yazık ki.
Anlamaksa anlamlandırmak demektir. Bu yüzden tehlikeli değil mi? Sadece bilmek gerekir belki de. Anlamların sayısı kişi kadardır, bu da gerçeği çokça çarpıtır. Sadece bilmek ve içte bir karşılığı varsa değer vermek. Hep anlamlandırdığımız için yorgunuz ve kırgın.Peki ya gerçeği bilseydik?