"Seksen beş yaşın acemisiyim. Sona doğru yaklaştıkça adım adım başa dönen bir daire çizerek ilerliyorum."
"Nasıl yaşanacağını ancak şimdi, bedenimin dört bir yanı kanserle sarılmışken öğrenmiş olmam çok acı." Bu cümle zihnime mıhlandı...
Sayfa 216Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Ben diyorum ki ona:
Kül olayım
Kerem
gibi
yana
yana
BEN yanmasam
SEN yanmasan
BİZ yanmasak,
nasıl
çıkar
karanlıklar
aydınlığa
Hava toprak gibi gebe
Hava kurşun gibi ağır
Bağır
bağır
bağır
bağırıyorum
Koşun
kurşun
eritmeğe
çağırıyorum
#NazımHikmet120Yaşında
" Yeterince günlük rızkım var, bu nedenle bunun için zaman harcamayacağım. Esas sorun bu değil. Sorun, boğulmadan onu yutabilmekte."
Sayfa 253Kitabı okudu
"Bir şeyi tastamam gerçekleştiği biçimiyle anlatmak olanaksızdır çünkü anlattığınız şey asla tam olamaz, daima bir şeyleri atlamak zorunda kalırsınız, bir alay ayrıntı, taraf, karşıt, akım ve ince ayrıntılar; şu ya da bu anlama gelebilecek bir alay hareket, asla tam olarak betimlenemeyecek bir alay biçim, havada ya da dilin üzerinde bir alay tat, ara renkler, bir alay."
Sayfa 180Kitabı okudu
"Anne, diye düşünüyorum. Her neredeysen. Beni duyabiliyor musun? Bir kadın uygarlığı istiyordun. Evet, şimdi bir tane var. Senin dediğin bu değildi ama işte gene de var. Küçük inayetlere şükret."
Sayfa 171Kitabı okudu
"Ama bir kez geçti mi kim acıyı anımsayabilir ki? Acıdan geriye kalan bir gölgeden ibaret, zihinde bile değil sadece bedende. Acı insanda iz bırakır ama görülmeyecek kadar derinde. Gözden ırak olan gönülden de ıraktır."
Sayfa 168Kitabı okudu
"Luke'u burada felaket istiyorum. Birinin bana sarılmasını, ismimi söylemesini istiyorum. Bana değer verilmesini istiyorum, şimdiden verilmeyen türden; değerli sayılmaktan daha fazlasını istiyorum. Eski ismimi tekrarlıyorum, bir zamanlar neler yapabildiğimi anımsatıyorum kendime, başkalarının beni nasıl gördüğünü."
Sayfa 135Kitabı okudu