Bana öyle gelir ki, biriyle birlikte olmak, sanki yeni bir ülkeye taşınmak ve oranın adetlerini, yasalarını, kurallarını öğrenip ona göre davranmak gibi bir şeydir.
Uyum sağlayamazsanız sürekli sorun yaşarsınız.
Bu, kimi zaman, gelen yabancıyı hoş karşılayan, onu anlamaya çalışan ya da onu kendi haline bırakan bir ülkedir. Kimi zamansa kendi hayat tarzını dayatan, zorlayıcı bir ülke.
Garip olan, hiçbirimiz kendi hayatımızdan, alışkanlıklarımızdan, özgürlüğümüzden vazgeçmek istemeyiz ama karşımızdakini değiştirmek ve kendimize benzetmek için elimizden geleni yaparız.
Bu yaşıma gelene kadar öğrendiğim en muazzam şey, tepkisiz kalabilmek. İnanılmaz kırılmış, şaşırmış ya da üzülmüş olsam bile her şeyin olabilirliğini, herkesin, her şeyi yapabileceğini kabullenmek.