Norşîn
@yigit_N
Var olmak zamana karşı yarış ya da bitimsiz
bir koşu...
B.ü
135 okur puanı
Mart 2021 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
Sabitlenmiş gönderi
Sütten kesilmiş öpüşlerimiz için ölelim...
Bir çıksam şu kaostan diyorum hep.
Bir çıksam kendimden. Kendimden çıkıp kendime uzansam.
En baştaki ben e nedenini sorsam.
Belki de sorguya çeksem.
Dönsem şimdiki ne.
Acısız bir keder dilesem .
Varlığı yaşaması için zorunlu olan uykudan yoksun bırakan bu çok önemli duygu nedir? Kötü nedenlerle de açıklansa, açıklanabilen bir dünya bildik bir dünyadır. Buna karşılık, birden bire düşlerden, ışıklardan yoksun kalmış bir dünyada insan kendini yabancı bulur. Yitirilmiş bir yurdun anasından ya da adanmış bir toprağın umudundan yoksun olduğu için, bu sürgünlük çaresizdir.
Sayfa 24Kitabı okuyor
Okur Takip Önerileri
Gök indi
Kırk yıllık dostlarca
Mavi konuştuk
Ayakta uyuklayan çocukluğumla
Sigara dumanı bulutundayım
İçime çekiyorum beklemeyi...
#adamsanatdergisi
Yalnızca " çabalamaya değmez" demektir kendini öldürmek. Yaşamak, hiçbir zaman kolay değildir kuşkusuz. Birçok nedenlerden dolayı yaşamın buyurduklarını yapar dururuz, bu nedenlerin birincisi de alışkanlıktır. İsteyerek ölmek, bu alışkanlığın gülünçlüğünün, yaşamak için hiçbir derin neden bulunmadığının, her gün yinelenen bu çırpınmanın anlamsızlığının, acı çekmenin yararsızlığının içgüdüğüyle de olsa benimsenmiş olmasını gerektirir.
Sayfa 23Kitabı okuyor
Düşünmeye başlamak, için için yenmeye başlamaktır. Bu başlangıçlarda toplumun fazla bir etkisi yoktur. Kurt insanın yüreğindedir. Yürekte aramak gerekir onu. Yaşam karşısında uyanıklıktan ışık dışına kaçışa götüren bu ölümcül oyunu izlemek ve anlamak gerekir.
Sayfa 22Kitabı okuyor
"Ruhum, ölümsüz yaşamın ardından koşma, olanaklar alanını tüketmeye bak."
PindarosKitabı okuyor
136 syf.
·
Puan vermedi
·
29 günde okudu
350 syf.
·
Puan vermedi
·
88 günde okudu
Bugün oturdum ölümü düşündüm
Kapkara bir gece pencereme dalarken
Öleceğini bile bile karşı koymanın onurunu
Yiğitliğin, özverinin, sevginin
Arkadaşlarımın yüreklerinden çıkan öz suyunu
Bugün oturdum ölümü düşündüm
Bir darağacında ya da yolda yürürken
Bugün oturdum ölümü düşündüm
Yirmi yaşında ve hayat bu kadar güzelken 
Ahmet Erhan
Norşîn tekrar paylaştı.
Anlayacağınız ışığın tükendiği, aydınlığın kanla yıkandığı, bütün kutsallık karın göç ettiği zamanları da gördü bu topraklar. Gördüğü içindir ki, lanetini dünyaya bırakarak, gözlerini kapamayı , ebedi uykuya uzanmayı seçti uyanması bu yüzden zorlu oluyor .Siz bilmezsiniz,bilmediğiniz için rüzgar gibi kanatlanıp ,yağmur gibi yağacağınızı sanırsınız.
Norşîn tekrar paylaştı.
Yarınımızın belirsiz olduğu bu günlerde sevgiye ayırdığınız küçük anlar günah sayılır mıydı ki?Peki ya sonra,ayıramadığımız zamana karşı duyacağımız pişmanlık!