Kendimizi adamakıllı değiştirdiğimizde, değişmemiş dostlarımız, geçmişimizin hortlakları olurlar: sesleri gölgeli-ürpertici gelir kulağımıza - sanki kendimizi duyuyor gibiyizdir, ama daha genç, daha sert, daha ham halimizi.
Olağanüstü bir gayret göstererek kendileri için boş zaman elde ediyorlar ve daha sonra saatlerin geçmesini saymaktan başka ne yapacaklarını bilemiyorlar bu boş zamanda.