İtaat eden ve itaat ettiren arasında sürekli zıt bir ilişki vardır. Biri fayda sağlarken diğeri zarar görmüştür. Bana göre itaate karşı başkaldırmayan birey ,itaat etmekten duyduğu hazdır. İtaat ettiren ,itaatçiyi manipüle ederek uğradığı zararı ona iyi gösterip onu o haliyle mutlu ettirir. Yani birey karşı gelinecek bir durum olmadığını düşünür...
İtaatçilikte çoğunlukla çıkar ilişkisi mevcut oluyor. Bazen çıkarı biten başkaldırır,bazen hümanist vicdanı ağır basan başkaldırır. Bazıları da verdiğin kabın şeklini alırlar.Verdiğin kabın şeklini alan memnun olandır... Herkes memnun değildir. Kedini keşfeden kişi kendi değerleriyle yaşamayı daha uygun görür...
Yorum yapabilmek için giriş yapmanız gerekmektedir.