Soru zor!.. Kolay elde edilmiş saadetin nesi kötü diye sordum kendime lakin para açısından da -örnek miras-, gönül ilişkisi açısından da -örnek bir görüşte sevdalanmak- bir fenalığını bulamadım. Hem ızdırap çekmenin nesi iyi olabilir?.. Izdırapla yücelebilir insan ama ne gerek var bunu yaşamaya!..
Kolay elde edilmiş saadet, bir çabanın ve mücadelenin ürünü olmadığı için insan tarafından kıymeti bilinmez, bilinse bile bu durum çok nadir gerçekleşir. Biz insanlar hemen kolaya alışır ve onu severiz, hemen benimseriz, o kolaylıklar benliğimize yapışır.Oysa hayat bu değildir. İnsan düştüğü kadar ayakta direnir, acı çektiği kadar öğrenir.İnsan olmak da bu değil midir? Gelişerek, öğrenerek yeri geldiğinde acı çekerek büyümek. Maalesef hayat güllük gülistanlık olduğu zaman insan bundan sadece zevk almakla yetinen bir varlık.Acıyı gördükçe olgunlaşan bir hamura sahibiz.
Başına hiç kötü olay gelmemesi elini nereye atsa bol para getirmesi gerçekten takdire şayan fakat şunu sormak lazım, bunlar saadet getirir mi?Hayatta istediğin şeylere kolaylıkla ulaşman, başına çok da kötü şeylerin gelmemesi…Farklı bir sınavda sınanıyor olabilir misin? Öyle olmasaydı zenginlerin sürekli tatminsizlikleri yüzünden psikolojik destek almamaları gerekirdi.
Çok ince bir çizgi naçizane fikrim.Hepimiz kolay bir hayat yaşamak istiyoruz.Belki de o uzaktan bakıp imrendiğimiz hayatlarda bizden daha zor bir sınav veriliyor.
Sevgili Semih Abi, Sevgili Gizem ve Sevgili Nilgün, merhaba. Hem sizin konuşmanızı okumaktan hem de anılmaktan son derece memnun oldum. Tesadüfe bakın ki -zannederim dün ya da evvelsi gün- bu konuya dair bir diyalog gerçekleştirmiştim. Birlikte konuşup düşündüğümüz değerli arkadaşımla geçen yıl da para, acı ve mutluluk üzerine konuşmuştuk fakat bakış açımızda dikkate değer, çarpıcı bir farklılığı kendi ağzımızla ifade ettik. Bunun sebeplerinden biri de bir süredir hayatına tanıklık ettiğimiz bir insandı sanırım. Yaklaşık 4 aydır tanıdığımız bir arkadaş var. Kendisi Gine ülkesinden çok zor şartlarda göç etmiş ve şu anda ailesinden ayrı olarak bir başka ülkede yaşama mecburiyeti olan bir arkadaş. Çok çetin ve zor bir hayatı olmuş. Biraz bu yüzden, biraz da kendi mizacından ötürü hayatta karşısına çıkan güzelliklere çok duyarlı olduğunu görmek için onu iyice tanımaya bile lüzum yok. Bir de çeşitli araştırmalar hatırlıyorum... Sanırım para konusunda belli bir miktara sahip olmadan rahatı, mutluluğu yakalayamayacağımız ortada. Yine de bu miktarın artışı oranında mutluluğumuz da artmıyor. Dünyanın en sosyal devletlerine, oradaki vatandaşlara baktığımızda intihar ve depresyon oranlarının şaşırtıcı yüksekliğini görebiliyoruz. Sanırım hepimizin ölçülü acılara ve ulaşmak için çabalaması gereken hedeflere ihtiyacı var. Bu noktada gereken şansa ve fırsata sahip olmak da çok önemli diye düşünüyorum.
Yorum yapabilmek için giriş yapmanız gerekmektedir.