Belalar yakınmış. Kurtuluş için dua etmediğimden, diz çökmediğimden, dudaklarımı kıpırdatmadığımdan bela seli olanca hızıyla üzerime hücum etti. Mahvolan hayatım, kaybolan aşkım, sönen umutlarım, öldürülen inancım, tüm felaketi birden, olduğu gibi kavradım. Bu acı anlatılamaz. Gerçekten "Sular ruhuma aktı; çamura gömüldüm. Ayakta duramıyordum. Derin sulara vardım; seller üzerime kapandı. "