Yusuf
@yusufciya
Hepimiz çukurdayız ama bazılarımız yıldızlara bakıyor.
563 okur puanı
Kasım 2020 tarihinde katıldı
Hayatta sığınacak tek bir yerim varsa o da "Hâtıralar"dır. Ya bir gün hâtıraları yazıp bitirirsem?
Yunanlı filozof Aristoteles, diğer gezegenlerde yaşam olabileceği fikrini tozlanmak üzere rafa kaldırdı ve bu Dünya merkezli kozmoloji 1200 yıldan uzun süre bize egemen oldu.
Bir cisimdeki kimyasal elementler ışık dalga boylarını yayar ya da emer; bu da bize spektrumda parlayan bir ışık barı ya da karanlık bir "düşme" çizgisi olarak görünür. Bu sebeple spektrumu kozmik barkodlar olarak düşünebilirsiniz; bu barlarda, gezegenlerin, yıldızların, bulutsuların ve galaksilerin kimyasal bileşimleri, yoğunlukları, kütleleri, sıcaklıkları, hızları ve diğer karakteristiklerine ilişkin bilgiler kodlanmıştır.
Okur Takip Önerileri
Müslüman astronomlar, sekizinci yüzyıldan on dördüncü yüzyıla kadar dikkatlerini, astronomi hakkındaki eski Yunan yazılarını çevirip korumaya harcadılar. Ayrıca, zamanı ölçmek, takvim yapmak, gökyüzünün ve içindeki cisimlerin tutarlı çizelgelerini hazırlamak için matematik araçları geliştirdiler. Bugün bile gökyüzündeki pek çok yıldız Arapça isimler taşır...
Fizikçiler solucan deliğini bir Einstein-Rosen köprüsü olarak tanımlar. Köprünün bir ucunda uzay-zamanın bir bölümü, diğer ucunda da başka bir bölümü vardır. Bir solucan deliği teorik olarak sizi uzayın öteki tarafına geçireceği gibi, zamanda ileri ve geri de götürebilir.
Samanyolu, Yerel Grup adı verilen, yaklaşık kırk dört galaksiden oluşan bir toplulukta yer alır. Kabaca, on milyon ışık yıllık mesafeye yayılan topluluk Andromeda ve Macellan Bulutlarını da kapsar. Yerel Grup da yaklaşık 100 tane galaksi grubundan oluşan daha geniş bir topluluk ile Başak Süper Kümesi'nin bir parçasıdır. Bu yerel süper küme, 110 milyon ışık yılı kadar bir alanı kaplar ve pek çok süper kümeden meydana gelen bir ağın parçasıdır.
Kara delik
İlk önce ayaklarınız onun içine düştüyse ayaklarınız kafanıza göre daha güçlü bir şekilde çekilirdi ve uzayarak, makarnaya benzer bir cisme dönüşürdünüz. Buna spagetti etkisi denmektedir.
Bir yıldız ne kadar büyükse, ömrü o kadar kısa olur. Güneş, orta büyüklükte bir yıldızdır. 4,5 milyar yıl önce oluşmuştur ve beyaz bir cüceye dönüşmeden önce aşağı yukarı 5 milyar yıl daha yaşayacaktır.
NGC etiketli bir şey görürseniz bu, yıldız kümeleri, bulutsular ve galaksiler gibi derin-gökyüzü cisimlerinin listelendiği Yeni Genel Katalog'dan (New General Catalog) gelmektedir.
Meteortaşları başlangıçtaki güneş bulutsularında hangi şartlar altında oluştukları ve kuyrukluyıldızlar, asteroitler, Ay veya Mars yüzeyi hakkında bilgi veren hazinelerdir. Astronomların yere düşen meteortaşlarını incelemekle bu kadar ilgilenmelerinin sebebi budur.
Hiç yıldız kayması gördünüz mü? Gördüyseniz, güneş sisteminin tarihinin minik bir kısmının buharlaşmasına şahit oldunuz demektir. Gördüğünüz şey teknik olarak, güneş sistemi enkazının bir parçasının Dünya'nın atmosferinde buharlaşması ve ardında meteor denen görülebilir bir iz bırakmasıdır.
Gezegenin kuvvetli kütleçekimi kuyrukluyıldızları ve diğer güneş sisteminin enkazını yolundan çevirip kendine doğru çektiği için astronomlar Jüpiter'e "güneş sisteminin elektrikli süpürgesi" takma adını verdi.
Genellikle yüzeyde ne kadar çok krater varsa, bir gezegen ya da uydu o kadar yaşlıdır.
Kuvvetli bir güneş patlamasındaki materyallerin çarpışmasının sebep olduğu tipik, güçlü bir iyonosfer fırtınası Dünya'ya yakın çevrede ciddi değişikliklere sebep olur. Yüklü parçacıklar doğrudan atmosferimizin üst kısmına dalar. Bu durum, atmosferimizin üst kısmında güçlü elektrik akımları yaratır; dolayısıyla bu da elektrik şebekelerini etkiler.
Güneş sürekli olarak Güneş rüzgarı adını verdiğimiz, yüklü parçacıklardan oluşan bir akım yayar. Bu rüzgar Dünya'nın yanından hızla esip geçerken manyetosferimize çarpar... Rüzgarın büyük kısmı anında kayıp gitse de yüklü parçacıkların bir kısmı manyetik alan çizgilerine yakalanır. Manyetik alan çizgilerinin oluştuğu yerler olan kutup bölgelerine doğru helezon halinde gider. Yüklü parçacıklar iyonosfer denen atmosferin üst kısmındaki gaz moleküllerini harekete geçirir. Bu da onların ışıldamalarına sebep olur; bu ışıltıya da aurora denir.