biri hiçbiri binlercesi
@zebercet123
İstemeden varım ve istemeden öleceğim. Olduğum şeyle olmadığım şey arasında, hayal ettiğim şeyle hayatın beni yaptığı şey arasında bir boşluğum…
Muallim
Puslu Kıtalar
19 Ocak
116 okur puanı
Mart 2020 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Dağ binbir lisanla yazılmış uzun bir masaldır …
Üzüntüyle başını dayayacak , herkes bir şekilde , diye düşünecek , herkes bir şekilde , bir yerlerde, bir karenin içinde yok oluyor işte. Bir mezarın, dört duvarın ya da bir sayfanın içinde..
Güzel şeyler , güzel atlara ya da başka bir metafora ihtiyaç duymadan yok olup gidecekler.
Okur Takip Önerileri
“Sana da şey gibi geliyor mu ? “
“ Ne gibi cancağızım ? “
“ Hayatımızın en mutlu anını çoktan yaşamış olabilirmişiz gibi . “
Hürriyetin en büyük düşmanı halinden memnun kölelerdir.
Yaşamıyor , ara sıra depreşen derince bir keder ve coşkulu bir neşeyle havanın boşluğunda süzülüyordu sanki..
Kimseyi istemiyorsun yanında, ama durup durup da yalnızlıktan şikayet edesin geliyor. Bir şeyden şikayet edebilmek için bile insan lazım. Öyle hileli bir şey bu .
Üniversitede aynı nesilden olduğumuz çoğu insan gibi ben de Kafka ve Camus’un yazdıklarını bir solukta okuyordum. Onlar, kendilerinden çok şey öğrenmek istediğim ilk peygamberlerdi.
Kitapların iyileri ve ruhumuzda takdis ettiğimiz faziletler , insanları daha zor beğenmeye bizi mecbur ediyor. İnsan artık vaktini yabancılara karşı müdafaa etmek sevdasına düşüyor .
İnsan yaşlandıkça kalbi katılaşıyor, adamları göre tanıya haklarında ilk önce duyduğu muhabbet azalıyor, alaka da gevşiyor. Onların nasıl bir mahsul olduklarını öğrendikten sonra evvelki zamanımda olduğu gibi, hiçbirisinde hakikatin bir cüzü bulunabileceğine inanmıyor ve hepsinin bir iklim, bir devir, bir muhit yetiştirmesi olduğunu görüyordum.
Ben neyin nesiydim ? Neden ziyan ediliyorduk ? Ve neden bütün etrafımızda lambalardan, sokaklardan, ağaçlardan, evlerden oluşan bu uçsuz bucaksız, insanın üstüne üstüne gelen ziyanlık vardı ? Neden bu engin deniz sahile kavuşuyordu? Ve de kara neden bu kadar edilgen ve aptaldı ?
Hiçbir şey sabit ve kesin değildi. Sonunda hepimiz bir saçma sapanlığın içinde eriyip gidiyorduk..
Hayatı anlamak zorunda değilsin, yaşaman yeterli.
Hayatı boyunca mutluluğa düşkünlüğünü korumuştu. İnsanlığa yararı olanlarla, müzikçilerle, ressamlarla, yazarlarla, filozoflarla teselli bulmasını bilmişti…