Kumlarda yuvarlanan birkaç aşık çiftin, ayakkabıları elinde, yanı başında yürüyen ve boşluğa gülümseyen bu kadını tanımamaları hoşuna gidiyordu. Demek ki Norma Jean’i henüz kimse tanımıyordu.
“ Sen Marilyn misin? Yoksa Norma Jean misin? Yoksa filmdeki Pola mısın? Sen kimsin aslında?” Ruju alıp aynanın üzerine bastıra bastıra, aynaya yansıyan ve kim olduğunu anlayamadığı o kadını silmek ister gibi, kocaman bir çarpı işareti çizdi.
Çocukluk öldüğü zaman cesetlerine “yetişkin” denir ve cehenneme ya da daha kibar adıyla topluma girerler. Onun için çocukları hem severiz hem onlardan korkarız, çünkü çöküşümüzün düzeyini gösterirler.
Acılarının üzerine neşe maskesini ve içten gelen sevincinin üzerine üzüntü, sıkıntı ve ilgisizlik maskesini takmayı öğrenemeyen biri asla bir Parisli olamaz.