Kaan
@zenfasulyesi
Affedilmeyi hak etmesem de dilimde aynı saatte aynı dualar var..
youtu.be/MEQWcrpr9eU
1049 okur puanı
Ağustos 2017 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
“Darius, Yunanlara Hintlerin âdetini kabul edip edemeyeceklerini, ederlerse babalarının cesetlerini yiyip yiyemeyeceklerini sorar (bu ülkede âdet böyleydi; insanlar babalarına kendi içlerinden daha iyi bir mezar bulamayacağına inanıyordu). Yunanlar bunu kesinlikle yapamayacakları cevabını verir.”
Montaigne, Denemeler
muhteşem
Bazı esprili, şefkatli, doğal bir seçkinliğe sahip, ama alenen hiçbir ahlaksızlıkta bulunmasalar ve tek bir ahlaksızlıklarından söz edilemese bile her türlü ahlaksızlığa yatkın insanlarla hayat tuhaf şekilde kolay ve hoştur. Esnek, esrarengiz bir yanları vardır. Ayrıca sapıklıkları, gece bahçelerde gezinmek gibi, en masum eylemlerine bile bir çeşni katar.
Okur Takip Önerileri
“Gençlerle ve yabancılarla fazla ilişki kurmayın...
Soylulara yaklaşmayı hiç arzulamayın.”
Mesih’e Öykünme
C: I, böl. VIII
Bundan böyle sizi asla göremeyeceğim, asla... ancak ruhum görebilecek sizi; bunun için de aynı anda birbirimizi düşünmemiz gerekir. Ben canınız isterse girebilesiniz diye ruhumun daima size açık olması için hep sizi düşüneceğim. Oysa davetli öyle gecikecek ki! Kasım yağmurları mezarımdaki çiçekleri çürütmüş, haziran güneşi yakmış olacak, ruhum her an sabırsızlıkla ağlayacak. Ah! Umarım bir gün bir yadigârın görüntüsü, bir yıldönümü, düşüncelerinizin akışı hafızanızı benim sevgimin yakınına götürür; o zaman sizi duymuş, görmüş gibi olurum, gelişinizi kutlamak için bütün çiçekler büyüyle açar.
Bir aptalın anlattığı bir masal bu:
Kuru gürültüler, deli saçmalarıyla dolu.
Shakespeare, Macbeth
“Apollon Admetos’un sürülerini beklerdi der şairler;
her insan deli taklidi yapan kılık değiştirmiş bir tanrıdır zaten.”
EMERSON
Bir Kendo ustası der ki:
"Düşman veya rakip diye bir şey yoktur, önünde duran senin iradendir. İraden, bazı engelleri aşmak istediğinde; düşman ve rakip ortadan kaybolur, kimliksizleşir."
Çok derin, çok çok fazla.
Hayata öyle çok taahhütte bulunuruz ki, bir an gelir, hepsini yerine getirmeye gücümüz kalmadığını hisseder, mezarlara döneriz, ölümü, “tamamlanmakta zorlanan kaderlerin yardımına koşan ölümü” çağırırız. Ancak ölüm hayata taahhütlerimizden bizi kurtarsa da, kendimize taahhütlerimizden, özellikle en başta gelen, layığıyla, hakkıyla yaşama taahhüdünden kurtaramaz.
Hayatımı anlatmaya lüzum görmüyorum dostoyevski bir şeyler karalamış zamanında