Sabitlenmiş gönderi
“İnsanlar yüzünden çile çeken, canları hunharca alınan bütün hayvanlar için ağlamak geliyor içimden.”
Sayfa 114 - Remzi KitabeviKitabı okudu
"Hayat dediğin başka nedir zaten? Ben şuna inanıyorum ki, üç buçuk günlük ömrümüzü kendimize zehir etmemek için ne mazideki hayatımıza ve kaçırdığımız fırsatlara ne de istikbalin olmayacak hülyalarına kulak asmayarak bugünümüze hapsolup yaşamalıyız."
Sayfa 66 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
"İnsan bir kere öğrenmeye başladı mı, artık peşini bırakmamalı."
Sayfa 66 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
Okur Takip Önerileri
"Ben kan tükürürüm de kızılcık yedim derim."
Sayfa 48 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
Ölüm
"İnsan oturduğu odanın duvarlarından biri yok oluvermiş gibi bir noksanlık, bir çıplaklık duyuyor, bir gün evveline kadar kolumuz, bacağımız gibi pek tabii surette mevcut olan bir şeyin birdenbire hiç olmasına inanmak istemiyordu."
Sayfa 47 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
"İnsan bir şey yapmalı, öyle bir şey ki..."
Sayfa 2 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
"Her zamanki gibi mizaha sığınarak hayatta kalmaya çabalıyordum."
Sayfa 72 - Alfa YayınlarıKitabı okudu
"Azıcık büyüyüp bağımsızlığını ilan etmeye başladığın andan itibaren işin rengi değişir. Kaşlar çatılmaya, sesler yükselmeye, hakkındaki şikayetler artmaya başlar. Nitekim sürüden bağımsızlığını ilan edeni kimse sevmez; bu bağımsızlık savaşını başlatan iki yaşında bir bebek olsa bile. Belki de bağımsızlaşmaya çalışmak, diğerlerine kendi bağımlılıklarını hatırlatır."
Sayfa 21 - Alfa YayınlarıKitabı okudu
Herkesin uzun yaşamak istediği ama kimsenin yaşlanmak istemediği çelişkili zamanlardaydık. İnsan ömrü sanki bebeklik, çocukluk ve ergenlik olarak üç çağdan oluşuyordu. Yaşlılık yoktu. Birileri "daha az genç"ti, birileri "yaş almış"tı, birileri "yaşını hiç göstermiyor"du, ama kimse "yaşlı" değildi. Yaşlılık "estağfurullah"tı, "yok canım"dı, "daha dur"du. Oysa yaşlılığın ve ölümün kaçınılmazlığına hazırlanmak daha akıllıca bir seçim olabilirdi. İnsan tüm çabalarına rağmen hala ölümlüydü.
Sayfa 13 - Alfa YayınlarıKitabı okudu
Zeynep Yeşim Us tekrar paylaştı.
Ancak çocukların büyüklerle hep yukarıya bakarak konuştuğunu hiç düşündünüz mü? Siz de hep yukarıya bakarak biriyle konuşsaydınız, ne hissederdiniz? Bu konuda bilinçlenmiş kişilerin çocukla konuştukları zaman eğildiklerini, kendilerini çocuğun seviyesine indirerek veya çocuğu kucağına alıp onu kendi seviyesine çıkararak konuştuklarını görürüz.
Zeynep Yeşim Us tekrar paylaştı.
Çocukların büyüklerle hep yukarıya bakarak konuştuğunu hiç düşündünüz mü?
Sayfa 39Kitabı okudu
Zeynep Yeşim Us tekrar paylaştı.
Biz büyükler çocuğun duyguları gibi, algılarına da fazla güvenmez,tepkilerimizi kendi algılarımıza göre ayarlarız.
Sofrada:
"Anne doydum,fasulyeyi yiyemeyeceğim..."
"Ama hiçbir şey yemedin ki..."(Çocuk salata ile iki köfte yemiştir.)
"Ama anne,karnım çok tok, kahvaltıyı geç ettim."
"Anlamam,bu kadar az yemekle doymuş olamazsın,fasulyeleri de yiyeceksin..."
"Ama anne .."
Bütün bu olaylarda neler olduğunun farkında mıyız? Bütün ufak tefek konuşmaların tartışmaya dönüşmesinden başka,annenin çocuğa verdiği mesaj şu:
"...Sen kendi algılarına, duygularına, düşüncelerine inanma,onlar yanlıştır,benimkileri kabul et.Isınmışsan aslında hava soğuktur,ısınmış olmazsın, çünkü ben üşüyorum.Karanlıktan korkacak ne var,ben korkmam ki.Düşmüşsen o kadar ağlama, çünkü ben düşünce ağlamam.Kedi için ağlanır mı? Üzülecek ne var? Kedi işte.Bu kadar yemekle doymuş olmazsın, çünkü ben doymam..."
Sayfa 36 - Remzi KitabeviKitabı okudu
“Eğer ağlamam gerekiyorsa, bir güzel ağlarım. Ama ardından hayatımda halen güzel olan şeylere yoğunlaşırım. Beni görmeye gelecek kişileri, duyacağım ilginç öyküleri düşünürüm. Eğer günlerden salıysa seni düşünürüm. Biliyorsun biz salı insanlarıyız.”
Gülümsedim. Salı insanları.
Sayfa 66 - Boyner YayınlarıKitabı okudu
“Dünyada en önemli şeylerden biri sevgi vermeyi ve verilen sevgiyi almayı öğrenmek.”
Sayfa 61 - Boyner YayınlarıKitabı okudu