Bahar Eriş’in okuduğum ilk kitabı. Yazarın tek romanıymış “Güneşin İki Yüzü”. Keşke devamı gelse..
Yine elimde kalem, sürekli not alarak çizerek okuduğum, yer yer kahkahalar attığım, yer yer ağladığım hayatın içinden bir kitap.
Bir çok toplumsal konuyu felsefi bir yaklaşımla işlemiş. Bunu yaparken de yazar gerçekten mizahın hakkını vermiş. Okuyunca ne demek istediğimi anlayacaksınız:))
Güzel bir olay kurgusu var. Toplumda sık sık karşılaştığımız şeyleri başarılı bir şekilde işlemiş. Anlam çıkarabilen için güzel mesajlar var. Çok doğru tespitleri var mesela. Bir çok konuda çok güzel tespitler yapmış ve bunu okuyucuya çok güzel aktarmış. Aşk , evlilik , özgürlük, sevgi, saygı, iyilik, hayal kurma, pişmanlıklar, değişim gibi bir çok konuyu ustaca ele almış. “Değişim risklidir, kabuk değiştirmek bazen ölümü göze almaktır.” Demiş ve keşiş yengeçleri üzerinden hayatta risk almanın önemini aktarmış.
“Aşk, midende kelebek olarak başlayıp bulantı olarak son buluyordu. “ “Aşk, aşırı hormon salgısının yol açtığı geçici körlük gibiydi. “ Aşk üzerine de çok güzel tespitlerde bulunmuş.
Kısacası benim kalbime dokunan kitaplardan biriydi.
Zaman zaman eğlenceli, kimi zaman hüzünlü bir o kadar da umutlu bir yolculuktu.
