İnsanın öldüğünü gözünden anlarsın, kalbinin atıp atmaması mühim değil. Meziyet gözün içindeki parıltıdır. Kişinin can suyu tazyikle çağıldıyorsa gözden içe akan ışık bakan kişiye geri yansır. İşte yaşamın iksiri tesiri o yansımada gizlidir Selim Beyi. Kıymetlidir.
Ormanda yürürken hala ötede öten kuşların sesini duyacaksın. Duyacaksın ki hatırlayacaksın, ulan bu alemin tek yarattığı ben değildim, başkaları da var.
Kavim değişir. Savaş çıkar. Kan akar. Kentler ölürken hayat kurur. İnsan evine esir düşünce hayvanı da evcilleştirip kendine düşkünleştirir ya. Hayvandaki özgürlüğü görmeyince insan kendi esaretini unutur.
Kötü yürekli bir kadındı… Neyse kötüleri hatırlamanın bize ne faydası var? Tanrı nasılsa onları senden benden iyi biliyor. Tanrı öylelerini bilir, görür; şeytansa sever.