Birisine öğüt vermek, akıl vermek, onun yanlışını söylemek, senin de nefsini besler. Senin nefsin de kibirle ilişkisini kurar.
Bu da karşındakine daha zalimce davranmana neden olabilir. İşte bu nedenle, öğüt doğrudan karşındakine verilmez.
Öğüt, eleştiri, ders vereceksen, genele anlatmak, bir hikâyenin içinden kıssa çıkarmasını sağlamaktır doğru olan.
Tersi kırgınlıktır, kırmaktır, üzmek üzülmektir. İyi niyetle başlanan bir işte yarım kalmaktır.