Keşke biraz daha az düşünebilsem. Ama ben en fazla dönüp geriye bakabiliyorum. Ve hep hatırlıyorum.
Bu çaresizliği iliklerime kadar yaşadım..
Siz hiç, birinin hayatta olup olmadığını öğrenmek için ona telefon etmek zorunda kaldınız mı?
Bütün bu uykusuz gecelerde yine kitaplarıma sığındım. Onlar olmasa çıldırmam işten bile değildi.
Sayfa 55Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
“İnsanlar beni anlamıyorlar, bende onları anlamıyorum…”
Şu dünyada her şeyin bir bedeli vardı. Benim ödediğim bedel de ne yazık ki özlem duymaktı.
