İnci Puyan
@illekitap
İlle Kitap Blogu illekitap.blogspot.com
Mühendis
Lisans
İstanbul
1 okur puanı
Mayıs 2024 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Bir kez kendini bulmuş olan kişinin bu yeryüzünde yitirecek bir şeyi yoktur artık. Ve bir kez kendi içindeki insanı anlamış olan bütün insanlar anlar.
İnsanları sevindirmenin bu kadar iyi ve kolay olduğunu niçin daha önce hiç anlamamıştım!
Yeniden hissetmeye başlamıştım, kurumuş dal yeniden yeşermiş tomurcuk veriyordu.
Okur Takip Önerileri
"Seni bırakmak isteseydim, o kapıdan çıktığın an unutur, yoluma bakardım. Ben seni unutmak değil, yaşamak istiyorum. Bütün ömrümü seninle yaşamak istiyorum güzelim, seni asla bırakmam." Kalbim sözlerine her zamanki gibi yenildi. Aklıma söz geçiriyordum da şu kalbim bir söz dinlemiyordu işte.
"Kokun Mihrem, bir cehennemin ortasında yağan sağanak yağmur gibi. Hem yakıyor hem de daha fazlası için kor bir ateş bırakıyor içimde. Her şeyden geçtim, senden geçemiyorum."
Gözlerine bakarken ilk defa bir şey hissettim. Sanki bir bıçağı kalbime sokmuşlar da yavaşça içinde çevirirken, kalbim patlamasın diye milim milim oynatıyorlardı. Hem yaşatmaya devam ediyordu o bıçak beni hem öldürüyordu. Mihrem de böyleydi. Gözleriyle yaşatıyor, sözleriyle öldürüyordu.
Bazen çiçeklerin suçu olmasa bile ölmek için koparılırdı dalından. Benim çiçeklerim ise toprağa dikilip, ölüme terk edilmişti.
"Semih dışarıdan çok güçlü görünüyor, Mihrem. Herkes buna güveniyor ama sen güvenme. O adamın da bir kalbi var ve kırılabilir. Seni sevmesi, senden vazgeçmeyeceği anlamına gelmez."
"İnsanın içini ölme korkusu değil de geri de bıraktıklarına dönememe korkusu sarıyor."
Çok sigara içiyorsun ama ben sana içme, zararlı diyecek o kız değilim. Ben sana en fazla bir sigara daha yaktırırım.
