Arkadaşlar Alacüvek e uğrayacağız ama köpek karı yağıyor adımlarınızı sıklaştırın.:) İlk kez okuduğum yazarlarda hep olduğu üzere, dedim bu dil beni nereye götürecek. Sonra bahsedilenlerden ötürü bırakmayı düşündüm içinde okumak istemediğim kelime olunca orayı sık sık sansürledim. Dıt dıt dedim :)) Bir aile ki olaysız bir saniyeleri yok, aldılar beni sürüklediler. Adeta büyülendim. Elimden bıraktığım anlarda aklım onlardaydı, acaba şimdi ne yapacaklar diye düşündüm durdum.
Bir aile dedim ama şuraya çentik atıp azıcık anlatmam gerekirse Baba Huvat, anne Atiye ve tam 5 tane çocuk Nuğber, Halit, Selim, Dirmit ve Mahmut. Önce köy yaşamına daha sonrada şehir yaşamına odaklanacağımız aile bize rengarenk, kâh eğlenceli, kâh dramatik bir şölen sunacak. Köyden kente göç ederlerken gelenekler görenekler inançlar da göç edecek, telâşe memuru, çocukları için sürekli endişeli, hurafelerle yoğrulmuş, azrailden sürekli ölümünü ertelemesini rica eden anne, otoriter olmaya çalışan baba ve hepsi ayrı bir model çocuklarla kitabın nasıl bittiğini anlamayacaksınız. Bireyin yalnızlaşması üzerken, hayata tutunma çabalarını çok sevdim, bitmesini istemedim. Otobiyografik izler taşıyan bu roman 40 yaşında ve bir çok dile çevrilmiş ayrıca tiyatroya da uyarlanmış. Büyülü gerçekçilik akımının müdavimlerine tavsiyedir.
