Ne kadar kıymetli bi adam ne kadar kıymetli bi kitap... Oldukça hüzünlü bi hikayeye nahifçe bir his katmayı ne kadar da güzel başarıyor bu adam. 120 sayfa için oldukça sağlam ve zihne oturan, sarsıcı bir hikaye. Savaş dönemi cephe gerisinde kalan kadınları ne güzel betimlemiş. Savaşın yarım bıraktığı hikayeler, hayaller, insanlar... Kendi adıma, ne zaman zarif ve güzel bi ilişki görsem, okusam zihnimde rahatça bi resim canlandırabildiğim bunu istemsizce yapabildiğim için ne kadar şükretsem az gibi geliyor.
Hikayede ki kadına hayran olmamak, gerek çalışkanlığını gerek bakış açısını zevkle okuyor insan. Tolgonay ve Suvankul'un bilgece ve sadık ilişkisini, Aliman'ın Kasım'a çiçek gibi kor gibi hissini üzülerek okumamak, kırık ama karamsar olmayan bi duyguyla kitabı kapatmamak mümkün değil sanki.
Kitapla ilk 12 13 yaşlarında tanışmıştım. Kardeşimin sınıf öğretmeni vermişti. Tabi o yaşlarda bu duyguyla bu hisle bu anlayışla okumamıştım. Acaba neler ekti zihnime bilemem. Ama 13 yıl sonrasında okumak oldukça güzeldi.
