Gülten
@1905gy
Çünkü ben marazi bir iyimserim, dünyanın sözlerle de değişebileceğine inanıyorum. [Kemal Sayar]
Öğretmen
84 okur puanı
Ekim 2020 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Konuyu kısaca özetleyecek olursak, hatayı görmek önemlidir ama suçluluk sürecini dramatize etmek, düşünceyi çarpıtmaktan başka bir şey demek değildir diyebiliriz. Yaratacağı sonuç, tabii ki mutsuzluk olacaktır. Sevginin olduğu yerde suçlama yoktur, yargılama yoktur. Sadece olan vardır. Olduğu haliyle orada öylece olan. Ne iyi, ne kötü, ne doğru, ne yanlış, ne suçlu, ne masum.
Sadece olan.
Aynı şekilde başkalarını suçlamak da tıpkı onay beklemekte olduğu gibi, mutluluğunuzla ya da mutsuzluğunuzla ilgili tamamen başkalarını yani dışarıyı, dış faktörleri sorumlu tutmaktır.
Oysa kimsenin ne mutluluğunuzda ne de mutsuzluğunuzda bir payı vardır. Sevgi, tamamen kendi emeğinizdir. Kendinizde var edip yaydığınız bir etkidir.
"Onun yüzünden böyle oldu, öyle yapsaydı böyle olmazdı, her şey onun hatası, o söyledi, o konuştu, o bozdu, o dağıttı, o toplamadan gitti, o aldattı, o yalan söyledi, o berbat etti, o düşünmedi, o dikkat etmedi ve ben bu yüzden mutsuzum."
Odağınızda zaten hep bir "o” varsa burada "siz"de bir mutluluk nasıl var olabilsin ki?
Üstelik onu, bunu ya da onları suçlayıp durmak, dağlardan çağlayıp gelen ve kendine yeni yollar açarak ilerleyen bir nehri, kendi etrafında dönüp duran hırçın bir girdaba dönüştürmekten farksızdır.
İzin verin, su kendini yenileyerek ve temizleyerek akıp gitsin.
Sayfa 166
Sevgide fedakârlık yoktur. Ne fedakârlık beklentisi söz konusudur ne de fedakârlık gösterileri.
Sayfa 158
Özgür olan, sevilmek karşılığında sevmek için çabalamaz, sadece sever. Bu yüzden de mutludur.
Mutlu insan, kendi olabilme cesaretini gösterendir. Yaşama katılandır. Sahnenin kenarında durup "Acaba şimdi neler olacak?" diye hayatı izleyen kişi olmayı reddedendir. O hayatının mimari olmayı seçendir. En azından buna talip olandır. Tentenin altına sığınmamıştır. Yağmurun ortasındadır. Islanmayı, kurumayı, üşümeyi, terlemeyi göze alandır.
Sayfa 151
Okur Takip Önerileri
Bir kitap okudu
184 syf.
1/10 puan verdi
Dünyada kaçınılmaz bir gerçek varsa o da ölüm. Nerede, ne zaman ve nasıl seni yakalayacağını bilemiyorsun.
Sayfa 156
Çocukların hüzünlü bakışını hiç sevmem; insanın yüreğini sızlatır.
Sayfa 63
Çok güzel şeyler yazmak geliyor içimden; ama bunları kağıda dökemiyorum. “Kalbin dili yoktur,” diyen atalarımız ne güzel söylemiş.
Sayfa 19
Bir kitap okudu
184 syf.
·
Puan vermedi
Dua et arkadaş, dua et! kafandaki ve kalbindeki karmaşa, ancak dua ile geçer.
Sayfa 102
İnsan nasılsa tabiat da öyledir. Hayatı güzelleştiği, fikirleri berraklaştığı ölçüde, tabiatı güzel ve berrak görür. Hayatı çirkinleşip düşünceleri karmaşık hâle gelince de tabiatı çirkin ve karmaşık görür. Bunun için tabiatın anahtarı bizzat tabiatın içinde değil, insanın içindedir. Bu anahtar da bilgidir.
Tabiatı tanımak isteyen, önce kendini tanısın. Tabiatın efendisi olmak isteyen de önce kendisinin efendisi olsun.
Sayfa 86
Ben susmanın tadını anladığım halde, konuşanlar konuşmanın acılığını anlayamadılar.
Sayfa 17