Utanınca kısılan sesini, görmek de isterdim. Her hâlini yaşamak isterdim..
Paylaşamadığım o kadar şey var ki; gelsende anlatmaya başlasam. Sahi dinler miydin beni? Merak eder miydin söyleyeceklerimi?
...
Olmamış şeyin ihtimalini düşünmeyi, ne kadar da umut ediyor insan?
Bu nasıl bir bekleyiş, neyi beklediğini bilmeden beklemek yoruyor zaman zaman..
Yarına kalma ihtimalim artıyor ama biz olsak katlanacak bu ihtimal...
Sana anlatacak anılar biriktiriyorum. O anları tekrar yaşayabilelim, birlikte de anlamlandıralım.
-Ne dersin??