Sivas' ta aldılar o anahtarı elinden. Yaktılar tüm şiirlerini halkımın."Elinde altın kaplama bir şiir anahtarı var Altıok’un. Zorlamadığı hiçbir kapı da yok. Hepsini açmasını beceriyor. Hem de kendini hep ikinci plana atarak. Ortalıkta boy göstermemek için elinden geleni yapıyor sanatçı. Ama artık onu es geçebilecek bir şiir ve edebiyat çevresinin bulunması mümkün değil bizce. Hayatın ve şiirin kristalini kırmış, ama altın anahtarı elinden düşmeyecek gözüküyor…“ (Orhan Kâhyaoğlu)
