Tıpkı insanlar ev alabilsin ya da üniversite okuyabilsin diye onlara yüksek krediler veren, sonra da yirmi katı olarak geri alan Wall Street'teki dallamalar gibi. Ya da tüm o ülkelerdeki petrolü, kömürü ya da ağaçları elde etmek için, tüm dünyaya ait olan doğal kaynakları sömüren dallamalar gibi. Ya da sürekli, Palace Otel'de kalan insanlardan çok, orada tuvaletleri temizleyen insanlar için düzenlenmiş yeni kanunlar ve vergilerle çıkagelen Washington DC'deki dallamalar gibi.
Sayfa 19 - YabancıKitabı okudu
"Rhodes'un şu ana kadar konuşması gerekirdi " dedi Nico, Libb'ye bakıp. Libby şaşkınlıkla gözlerini kırpıştırdı ve dikkatini tekrar diğerlerine çevirip şüpheyle, Tristian, Parisa ve Callum'a dikti "Birisi onu Konuşmamaya ikna etmiş. Kim o?" Tristian, Parisa'ya baktı .
"İnanılmazdı, çok teşekkürler " dedi Paris keyfi kaçmış gibi " Hiç belli etmedin"
Sayfa 131Kitabı okudu
“Kimsin sen?” diye sordu fısıldayarak.
“Adım Ed,” diye fısıldadım.
“Benim adım Angelina,” dedi. “Bizi kurtarmaya mı geldin?” Gözlerindeki minik umut ışıltılarını görebiliyordum.
Onu daha iyi görebilmek için çömeldim. Bunun için geldiğimi söylemek istiyordum ama sesim çıkmıyordu. Sessizliğimin umudunu söndürmekten başka bir işe yaramadığını görebiliyordum. Sonunda konuştuğumda umudu neredeyse tamamen sönmüştü. Kararlı bir tavırla ona baktım. “Doğru tahmin ettin, Angelina,” dedim. “Buraya sizi kurtarmaya geldim.”
Umudu tekrar canlanırken bana yaklaştı. “Yapabilir misin?” diye sordu, şaşkınlıkla. “Gerçekten mi?” Sekiz ya şında bir kız bile bundan kurtulmasının neredeyse imkânsız olduğunu görebiliyordu. Bana inanmak için iki kez sorması gerekmişti.
“Elimden geleni yapacağım,” dedim ve kız gülümsedi.
Gülümsemeye devam ederek bana sarıldı. “Teşekkürler, Ed.”
Sayfa 101Kitabı okudu
