Kendini iyi hissetmeyenlere...
8-9 senedir kendimi iyi hissetmiyorum... Başlığı okurken "evet ben de" diyorsunuz. Sonra sayfaları çer dikme 
Feyyaz Yiğit in kalemi içine girdap gibi çekiyor sizi. Tabi Gibi dizisini de izlediyseniz bir süre sonra ordaki seslerle devam ediyor kafanızın içindeki film.
Kitap tam bir yazarın da dediği gibi üç günlük dünya edebiyatı örneği. Kendimizi o kadar önemli zannediyoruz ki tüm dünyanın derdi bizmişiz ve çözmeliymiş gibi hissettiğimiz hayatın bazı gerçeklerini yüzümüze vuruyor.
İsmet Amcanın delilik ve akıllılık arasında gidip gelen ama nerdeyse her sözüne hak verdiğimiz hikayeleri, Ekrem'in, Mustafa'nın ve Sezer'in küçük dünyaları absürt bir mizansen oluşturuyor.
#spoiler
Ah o Gültenin hikayesi...
Ta kii son sayfalara kadar sonlarda neden nasıl oldu diyerek kan donduran bir sona imza atıyor yazarımız.
Feyyaz Yiğit ın okuduğum ilk kitabıydı bu, kitap adıyla içine çekti. Şimdi sırada diğer kitaplarında. Merak uyandıran, düşündüren, bazen gülümseten absürt bir dünya okumak isterseniz doğru kitap bu olabilir...
Önce Ali Atay'ın Ölümlü Dünyasında tanıdığım Feyyaz Yiğit'i Exxen'deki Gibi dizisiyle iyice sevmeye başlamıştım. Geçmişte kitap da yazdığını duyunca okuyup bitirmek bu güne kısmetmiş. İsmet amcanın anlamlı-anlamsız hikâyeleri...Mustafa, Sezer ve Ekrem karakterlerinin derinlemesine işlenmiş olması çok hoşuma gitti. Bir noktadan sonra karakterlerin olaylara karşı verebileceği tepkileri dahi kestirebilmeye başladım.
Alışılagelmiş bir öykünün çok ötesinde olan bu kitap aynı zamanda şoke edici bir sonla da bitiyor. Feyyaz Yiğit'in kıvrak zekâsına ve finalde birbirine çok iyi bağlanan kurgusuna hayran kaldım. Sırada 
Aptal kitabını okumak var.
