'İyi insanların da manipülasyon yeteneği olmalı, doğru olmanın kötülere bir faydası yok.'
Sayfa 101
Hayat en çok, her ihtimale sahipken normali yaşayanların düşmanıdır.
Sayfa 116
"Biz, 'Değilmişiz' gibi yaşadığımız 'herşey'iz."
Sayfa 84
Dalgalarda boğulmak eski ürkütücülüğünü kaybetti.Her şahane hissiyatın lanet bir dublajiyla sağır oluyorum.Kendi feryadını işitemeden , ağlayamadan yumuyorum gözlerimi.Her cesedin sahibi çıkıp ,her yaşayanı sahipsiz birakıyorum.Her akla yatanın üzerini örtüp,milim kıpırdatmadan gömüyorum.Ancak fark ediyorum, ölmemişin bana hayrı yok.O yüzden, lütfen.
"Hayat en çok ,her ihtimale sahipken normali yaşayanların düşmanıdır."
“İntiharı, sırf hayatın rutininden çıkabilmek için düşünürdü. Ölüm bile yaşamak içindi.”
Hala "yaşam eski zamanlarda daha iyiydi"ye inanıyoruz.
Yeni yüzler satılmalıydı sizin için, ki son bulsun yüreğinizdeki sevgisizlik.
Sayfa 65 - OkuyanUsKitabı okuyor
Neden bu kadar zora sokuyorsun mutluluğu?
Ne yazık ki insan elinde kalanı kendisi seçmiş gibi davranmaya çok meyilli.
Sayfa 47
Yeryüzünün en sert kahvesini yapsa ve en soğuk duşunu alsa, yine de içine ve dışına yapışmış bu hüzünlü sükunetten kurtaramıyordu kendisini.
Sayfa 58 - OkuyanUsKitabı okuyor
Kendini iyi hissetmeyenlere...
8-9 senedir kendimi iyi hissetmiyorum... Başlığı okurken "evet ben de" diyorsunuz. Sonra sayfaları çer dikme 
Feyyaz Yiğit in kalemi içine girdap gibi çekiyor sizi. Tabi Gibi dizisini de izlediyseniz bir süre sonra ordaki seslerle devam ediyor kafanızın içindeki film.
Kitap tam bir yazarın da dediği gibi üç günlük dünya edebiyatı örneği. Kendimizi o kadar önemli zannediyoruz ki tüm dünyanın derdi bizmişiz ve çözmeliymiş gibi hissettiğimiz hayatın bazı gerçeklerini yüzümüze vuruyor.
İsmet Amcanın delilik ve akıllılık arasında gidip gelen ama nerdeyse her sözüne hak verdiğimiz hikayeleri, Ekrem'in, Mustafa'nın ve Sezer'in küçük dünyaları absürt bir mizansen oluşturuyor.
#spoiler
Ah o Gültenin hikayesi...
Ta kii son sayfalara kadar sonlarda neden nasıl oldu diyerek kan donduran bir sona imza atıyor yazarımız.
Feyyaz Yiğit ın okuduğum ilk kitabıydı bu, kitap adıyla içine çekti. Şimdi sırada diğer kitaplarında. Merak uyandıran, düşündüren, bazen gülümseten absürt bir dünya okumak isterseniz doğru kitap bu olabilir...
Nereyi kimin için yuva yapıyorsun bu kadar?
Sosyal çevremizde ağırlığı olan hiçbir şeyin kalplerimize nokta kadar tesiri yok.
... sevmemeye hakkı olduğunu, istemezse sevmeyeceğini de hatırladı.