İnsan kalbi bir hazinedir; ruhun hazineye ulaşmasını sağlayacak rehber ise akıldır.
Sayfa 71
Ekranımız temiz değilse orada bir şey göremeyeceğimiz aşikardır. Akılda tutulması gereken şey ise gönlümüzün ilahi bir ekran olduğu ve görüntü alabilmek için ancak sevgi ve erdemler kanalına ayarlanması gerektiğidir.
Sayfa 88
Okur Takip Önerileri
Kalp kırıldığı vakit önünde iki yol vardır: yara izlerini hiç kapatmadan yaşamak veya kapatmanın çaresini aramak. Birincisi onu katı ve duygusuz yapar, ikincisiyse yaralı ve üzgün.
Sayfa 187
Kin erdemsizliktir. Kinde aşırıya gitmek zulüm, kine kinle karşılık vermek adalet, kini iyilikle bertaraf etmek ise fazilettir.
Sayfa 321
Hayatı küçüktü, dardı ama kendi elindeydi. İçli dışlı olunca insanlar hayatını elinden alıyorlardı. O zamandan beri uzak durmaya çalışıyordu insanlardan.
Sayfa 70
Hayat telafiyle beslenir ve sökülüp yeniden örülmenin, dinlenip yeniden yürümenin, silinip yeniden çizilmenin ahengiyle rengini bulur.
Sayfa 52
O ölüm kargaşası. Neden insanlar birbirlerini öldürüyordu? Ölüm, sonunda kendiliğinden geleceği halde insanlar neden ölüme koşuyordu? O nasıl olsa gelecekti. Onu daha erken istediklerinde, felaketlerin olasılığı, intiharların umutsuzluğu vardı. Onu daha geç istediklerinde yataklara yatıp yolunu bekleyebilirlerdi. Ama öldürmek niye? Yıkmak, yıkmak, yerle bir etmek niye? Kötü insanların kalplerinde ne gibi kötü bir öz tomurcuklanıyordu? Kardeş kardeşi öldürüyordu. Orada burada insanlar, her ne pahasına olursa olsun, özellikle de hayatları pahasına birbirlerini sömürüyorlardı. Birbirlerini yok ediyorlardı, kılıçlarla, bombalarla, kurşunlarla… Kentler yerle bir oluyordu. Gemiler torpilleniyordu… Nefretlerin Kadını: atom bombası.
Sayfa 182
Dünyayı olduğu gibi kabul ediyordu. İnsanlar iyi ya da kötü olabilirlerdi; onları yargılamıyordu. Hiç kimsenin, koşullarını zorlayarak, hep iyi olmasını beklemiyordu. Her şey içten geldiği gibi olmalıydı. İnsanlar doğuştan iyi olabildikleri gibi içtenlikle kötü de olabilirlerdi. Onun dağıtmayı bildiği iyilik ise, ölçülmüş ya da seçilmiş değildi.
Sayfa 50
Hayat hikayedir ve bir insanı sevmek, onun hikayesini sevmektir.
Martin Heidegger
Sayfa 451
Her insanın bir hikayesi vardı ve o hikayeyi dinleyene kadar kimse hakkında büyük yorumlar yapmamak gerekiyordu.
Sayfa 342
Hayat böyleydi işte. Bazen insanın kaderi burnunun dibine kadar gelirdi ama dünyanın en güçlü insanı olmak bile onu görmeye yetmezdi.
Sayfa 49
Işık herkesi parlak gösterir. Bir insanı gerçekten tanımak istiyorsanız ona karanlığın en siyah olduğu anda bakın.
Sayfa 43
… insanların yolunun ikiye ayrıldığını söylemişti. Huzur ve zevkin inanmaktan geçtiğini, oysa hakikatin tutkunu olmak için sorgulamak gerektiğini yazmıştı.
Sayfa 20
Dünyada hiçbir şey insanı “kin besleme duygusu” kadar yıpratmaz.
Sayfa 19