Düşe kalka yere sağlam bastığım zamanlarım... Yaşanan herşeyi sindirmeyi, kötüleri yok saymayı, devam etmeyi, büyümeyi, başarmayı yani eninde sonunda kendime gelmeyi öğrendiğim başlangıçlarım var... İpince bir ipin üzerinde yürüyorum ben şimdi ve biliyorum ki düşersem yanarım. Herşeye rağmen isyan etmedim hiç birşeye. Rabbim sınıyor, deniyor, ama merhametinide esirgemiyor benden... Buna da şükür !!!