Afrin çelik
@Afrincelik
okumalık kitap okuyan biri...
mühendis
Kişinin kendisine dışarıdan bakmasını öğrenmesi gerek
47 okur puanı
Aralık 2020 tarihinde katıldı
Sabitlenmiş gönderi
Biliyorum en çok gidenlere yakışıyor uzaklar,
bekleyenler gidenlerin kalbinde tedavülden kalkınca
Afrin çelik tekrar paylaştı.
Bu şehirde deniz yok,
dirhemdir mutluluklar
ve ben içmeyi de bilmem
en kötü alışkanlığım sendin oysa
Afrin çelik tekrar paylaştı.
Seni anlatabilmek bir dilde…
Şakağında ağır bir sendrom
garip bir havaleyle uyanmış
telaşlı bir çocuğun kaleminden
Okur Takip Önerileri
Afrin çelik tekrar paylaştı.
"Özünde seyis olan ilkokul öğretmenimin
verdiği sakat bir Türkçeyle adını oluşturan
harfleri tecrit ettiğim bir alfabenin sesli
olanlarıyla sen başkasını severdin,
bense tüm sessiz harflerde seni sevebilmeyi"
bir mısradan çok fazlası var bu şiirde
Rakımı yüksek uçurumları bir ayağı
kırık şövalede gözlerinin en tepesine
çiziyorum, ne zaman niyetlensem
ölmeye, tebessümlerine ayağım takılıyor,
kirpiklerinin en karasına düşüyorum
Hasadı gecikmiş zamanlardan
içi elem dolu kaç hatıra varsa
bana payidar, uzakları sen olan
yolların nasırlı mesafelerine gizledim,
biliyorum dönmeyeceksin
Az biraz daha kır beni, biraz daha incit, yap hadi son kıyağını
Platonik bir veda olsun bu gidişin, gittiğini görmeyeyim mesela
Kalbinin resmi tutanağında
ıslak imzamın olmadığı ağır
kayıplı bu hikâyenin son sözlerini de al yanına
Yetimhanede büyümüş bir çağ,
edepsiz anıların anlatıldığı bir
zamanda git, adını anmak
mümkün olmasın şahadetinde bile şairlerin
Az ötemden git uzaklara, gözlerimin alabildiğine uzak
Refakatçisi olduğum kasvetli
bir gecenin ayazında, henüz
repertuarında olmayan
müsterih bir vedayla git
...............................................
.............................................
Dön demiyorum sana
İçimde ölsen kâfi…
kaldımı böyle mısralar....
Ama korkma,
adın rehin tuttuğum anıların kayıp
ihbarında bulunduğu bir şiirin
umut dolu mısralarında ölü
bulunsa da, bende ilelebet yaşayacak…
cümleyi bir solukta okuyabilmek çok zor
Denize kıyısı olmayan herhangi bir kentin
çiçek satan kadınlarının aç kaldığı muhitlerden
deniz kokusu tadında azalan umutlarımızı
mektuplaşmış, öylece uçsuz bucaksız gitmişiz
birbirimizden, mutluluğun esamesi bile olmayan
kadim yalnızlıklara
bir tek sen değilsin taburcu olmayan
Taburcu olamadığımız bir sevdadan kalma
günahlarla açtığımız yaraları farklı şehirlere
taşımış, ölü ozanlardan dinlediğimiz şarkılarla
bıraktığı izin ikimizce aynı olduğunu anlamışız
Aşkın yeniden hüküm sürmediği coğrafyalarda
bir gerçeğin geç de olsa anlaşılmış tarafları,
soğuk iklimlerin zor şartlarıydık