Afsana İsmailova

Afsana İsmailova
@Afsanaism
Çünkü insanlık tarihi davetsiz misafirleri sevmezdi; kahramanlarını kendi seçer, ne kadar usandırıcı bir çabaya girerlerse girsinler hakkı olmayanları acımasızca geri çevirirdi; talihin ilerlemekte olan arabasından bir kez düşen kişi, arabaya bir daha yetişemezdi.
Reklam
İnsanlar yine gülüştüler. Ama kadının canını acıtmıyordu bu artık. Onu coşkuyla izleyenlerin hepsini kandırdığı için acının işlemediği öylesine mutluluk dolu bir keyif, öylesine çocuksu, taşkın bir sevinç vardı ki içinde, ortalıkta uçuşan kahkahalara elinde olmadan eşlik etti. Eskiden insanlarla ve güçle oynamıştı yalnızca, şimdi ise hiçbir oyuncağın ölüm kadar keyifli olmadığını fark ediyordu.
Tek bir insanın diğeri için neler ifade edeceğini hiç bilmemişti,çünkü hiç yalnız kalmamıştı.

Reader Follow Recommendations

See All
İstediği tek şey,geceydi;daha iyi bir haber alacağı o sabaha kadar derin,düşsüz,kapkara bir uykuydu.
Oysa benim kendi başıma kalmaktan başka bir isteğim yoktu, iki hafta boyunca kitap okumak, yürüyüşe çıkmak, hayal kurmak, rahatsız edilmeden uzun uzun okumak, iki hafta boyunca telefonsuz ve radyosuz yaşamak, konuşmak zorunda olmamak, bir anlamda rahatsız edilmeden kendim olmak istiyordum. Bilincine varmasam da, yıllardır özlemini çektiğim tek şey tam bir sessizlik ve dinlenmeymiş aslında.
Reklam