Duyguların küf tutmaması için anlayış ve iyi niyet şarttır. Etrafındaki insanların ne dediğine değil, kendine odaklan. Hayat belden aşağı vurmayı da, iyi niyeti de asla unutmaz.
Hayran bıraktım arılara bu yüzden
Konup konup kalkıyorlar kirpiklerine
Hayran bıraktım yolları, yürüyüşüne
Serviyi duruşuna, mehtabı gülüşüne
Hayran bıraktım endamına çiçekleri
Gülü kokuna, yağmuru nefesine
Bülbülleri hayran bıraktım sesine
Adını bir anıt gibi diktim meczuplar ülkesine
Sana doğru akıttım tutuşan nehirleri
Bugün anlamasalar da gözlerinden
Yazmaya kalkar bir gün yeniden
Bana imrendiği için o ülkenin
Hattatları, nakkaşaları, şairleri
Çağırsan da bütün âşıklarını yeryüzünün
Taşıyabilirler mi o ateşten, o mağrur
O isyankâr resmini
Bulursun dudaklarımda
Onların duyamadığı
Bilemediği ismini.