Düşünsene bir adam var.
Mutlu olduğunda seni arıyor. Heyecanlandığında, korktuğunda seni arıyor. Üzgün olduğunda sesini duymak ona iyi geliyor. Uzak kaldığınızda, kelimeleriyle öpüyor seni. Sesiyle dokunuyor kalbine. Saçlarını ruhuyla okşuyor. Bir adam var hayatında ve varlığıyla seni mutlu etmeye yetiyor.
Düşünsene bir adam var.
Seni özlüyor. Yanyana olabilmeniz için gün sayıyor. Sonra bir gün o haklı çıkıyor ve bir gün gözlerine bakıyor senin. Sarıldığında sıcaklığını ve sevgisini bütün hücrelerinde hissediyorsun. Başını omzuna koyuyorsun ve daha önce sende olan bütün kötü hisler uçup gidiyor. O adam seni öptüğünde, ruhu, senin dudaklarından akıp kalbine iniyor. Nefesin sana yetmiyormuş meğer, göğüs kafesini huzurla dolduruyor. Bir adam var hayatında ve kokusu seni mutlu etmeye yetiyor.
Düşünsene bir adam var.
Birlikte uyuyorsunuz. Yanında yatıyor. Nefesini ensende hissediyorsun. Boynuna gömüyor burnunu. Kokun ona huzur veriyor. Birlikte hayatınızın en huzurlu uykusuna dalıyorsunuz. Rüyaların güzel değildi. Korkardın. Bir adam var yanında, yatağında ve o an orada olması bütün kötü rüyalarını kovuyor. Rahatlıyorsun. Bir adam var hayatında ve koruyuculuğu seni mutlu etmeye yetiyor.
Düşünsene bir adam var.
Soğuk kış gecelerinde üşürsün sen. Şefkati içini ısıtıyor. Elleri sana var olduğunu hissettiriyor. Bir adam var. Üstüne titriyor. Hep yanında olacakmışsın gibi yaşıyor seni ve bir daha yanında olamayacakmışsın gibi hasretle kokluyor. Kalbin sol tarafındaymış, sarıldığında boş olan sağ tarafını dolduruyor. Yaşamak için sebeplerin oluyor. Aşık oluyorsun. Bir adam var hayatında ve sen onunla var oluyorsun.