Madem ki insanlar birbirine acı veriyordu, o zaman en güzel şey hayata meydan okumak ve mutlak bir yalnızlığı seçmekti.
Şairlerin dediği gibi, "Paris güzel bir salon,Londra güzel bir park, Berlin güzel bir kışla ama İstanbul güzel bir şehir" di.
"Hanımefendi ," dedi, "siz pelikanların yavrularını nasıl beslediğini biliyor musunuz ?"
Afallayan kadın, "Hayır" dedi.
"Anne pelikan, yavrularının açlık çektiğini görürse, kendi etinden parça kopararak onları besler. "
Okur Takip Önerileri
Hiçbir şeyi protesto etmiyorduk, karşı çıkmıyorduk."Bana dokunmayan yılan bin yıl yaşasın!" diyor ama yılanın bize de dokunacağını hesap edemiyorduk.
Ah unutulmuşluk,terk edilmişlik...Ah yalnızlık!
İnsanlara umut vermek iyidir de, o umudun altından kalkamamak kötüdür.Umudun ölmesi, insanın ölmesinden daha beterdir.
İnsanlar böyle uyudukça, insanlar böyle zulüm altında inlemeyi kabul ettikçe insanlığın bir sinekten ne farkı olur, insanlar, eğer en küçük bir haksızlığa , bir zulme başkaldırmayı akıl etmezlerse , insanlık bundan böyle daha da beter hale düşecektir.
İnsan, hangi insan olursa olsun, yaşamı değişir, günü sevinç içinde başlar, sevinç içinde sürer giderse güzelleşir.
Eğer herkes susarsa, sonunda hepimiz kölelere döneriz.
Sayın Tomas, maalesef ağırlıklarımızdan kaçmak için rollerimizin kurbanı oluyoruz.
Peki sadece hayallere umut bağlayan insanların küçük dünyalarına büyük umutlarla girmeye hakkımız var mı?Küçücük dünyasında hayallerini yaşayacağı günü iple çeken birisine uzaklara kurduğu hayalin aslında yakınında olduğunu göstermek fakat yakınında dediğiniz hayal için sizinle yol almaya başlayan bir insanı uluorta hayalsiz bırakmak size de boynu bükük gelmiyor mu?
İnsan bazen kafasını iki elinin arasına alır ya..Ağırlaşan düşüncelerini taşıyabilmek içindir o.
-Sabahtan akşama kadar ne yapıyorsunuz?
- Kendime katlanıyorum.
Ait olduğunuz yerde yabancı gibiyseniz ihtiyacınız olan şey, ait olmadığınız yerde bir yabancı olmaktır.
Aaah, iyilik! Aaah, insanın insana iyiliği..
