Meçhul bir kişi

Meçhul bir kişi
@Avare_insan
"Dünya... Yanılgıların ana yurdu"
"Kendi sorgusu yüzünden ayağa kalkıyor insan." ~İsmet ÖZEL~
Reklam
Deli gönlüm ne edersin bu diyarda? Koşuşturmak mıdır niyetin, yorulmak mıdır, yok mu etmektir kendini? Dolu dizgin koşmak mıdır niyetin yoksa, uçsuz bucaksız gözüken bu âlemde ama heyhat ucu bucağı olmayan bu yerde bir anda beklemediğin bir şekilde bitiverir maceran. Atlarsın tahta ve beyaz bir araca uçmaya devam edersin, bambaşka bir âlemde; bakarsın ermiş misin muradına yoksa ermemiş misin!? Ersen ne olacak ermesen ne olacak peki? Düşündün mü bunu... Ah deli gönlüm ne yaptığını bilecek olgunlukta mısın yoksa olgunluğu da bilemeyecek bir halde misin..?
Bir hedefi olmalı değil mi insanın, bir ideali bir amacı..? Peki o hedef, ideal ve amaç belli değilse ne yapmalı insan? İnsanın hayali, amacı tek gayesini bulmak olabilir mi? Rüzgarın savurmasına izin verip savurduğu yerlerde aramak kendini, hayalini, idealini. Bulmaya çalışmak umutsuzluğa kapılmadan. Neyi aradığını bilmeden. Bir arayış içerisinde olmak ama o arayışın sonucunun ne olacağını bilemeden... Yürümek nereye yürüdüğünü bilmeden, yaşamak neden yaşadığını bilmeden, gözlemek neyi gözlediğini bilmeden ve aramak; arayışı aramak ile bulmaya çalışmak. Neden ve niçin aradığını bilmeden. Bazen yıkabilir bu durum insanı ama amaçsızca yaşayıp gitmektense amacını ararken gitmek daha iyi değil mi? Bulmak önemli değil aslolan aramak, belki ararken kayda değer bir şeyler üretebiliriz. Ne de olsa "Yerin altındakiler üstündekilerden daha fazla" değil mi, peki onların kaçı hatırlanıyor veya kaçı amacını bulup göçmüş buradan. Yerin altına girdikten sonra amacına ulaşamamış, hatırlanmayan büyük gruba girmek istemiyorsak arayışa başlamalıyız sanki, hatırlanmayabiliriz ama hatırlananların hepsi bu yollardan geçmiş kişiler değil mi? Arayış yoluna girmek, yokluk yoluna girmekten daha iyi değil mi? Hem ne diyor Halil CİBRAN:"... yürümekle varılmaz lakin varanlar yürüyenlerdir." Hepimiz ulaşmamız gereken yere varabilmek için yola çıkmamız temennisiyle, huzurlu arayışlar...

Reader Follow Recommendations

See All
" Şiir yazabilirim ihmal etmeden. İşimi yapabilirim ihmal etmeden. Bir koltukta birden fazla karpuz taşınır. Hayır hayır, insan bir koltukta bir karpuza mahkûm edilmiş bir varlık değil aslında. Bu bizim için tuzak bir deyimdir:"Bir koltukta iki karpuz taşınmaz.", taşınır kardeşim. Allah insana çok büyük kabiliyetler vermiştir. İşinde başarılı olur, sanatla da uğraşabilir. Aynı anda başka bir işi de kotarabilir." ~Nurullah GENÇ~
Bir duygu çalkalanması yaşanıyor beynimde. Bir hüzün hüzmesi dalgalanıyor. Bir burukluk kaplıyor duygularımı. Bir sıkıntı ele geçiriyor ruhumu. Duygusallaşıyorum, hüzünleniyorum ve duraksıyorum. Anlamlandırmaya çalışıyorum şu anki halimi, duygularımı. Ama yapamıyorum, hep eksik kalıyor tanımlamalarım. Zihnim içerisinde bulunduğu bu bulamaçtan çıkaramıyor kendini, hâliyle çıkartamıyor beni de. Tanımlamasını yapamadığım, içinden çıkamadığım bu ne olduğu belirsiz duygu ve hislerle tutuyorum kalemi elime. Nasıl olacaksa yazmaya çalışıyorum. Nasıl yazıldığını bilmeden...
Reklam