Meçhul bir kişi
@Avare_insan
"Dünya... Yanılgıların ana yurdu"
Sabitlenmiş gönderi
Zamanın çoktan sildiği bir hata için cezalandırılabilir miydi insan ?
Reader Follow Recommendations
Deli gönlüm ne edersin bu diyarda? Koşuşturmak mıdır niyetin, yorulmak mıdır, yok mu etmektir kendini? Dolu dizgin koşmak mıdır niyetin yoksa, uçsuz bucaksız gözüken bu âlemde ama heyhat ucu bucağı olmayan bu yerde bir anda beklemediğin bir şekilde bitiverir maceran. Atlarsın tahta ve beyaz bir araca uçmaya devam edersin, bambaşka bir âlemde; bakarsın ermiş misin muradına yoksa ermemiş misin!? Ersen ne olacak ermesen ne olacak peki? Düşündün mü bunu... Ah deli gönlüm ne yaptığını bilecek olgunlukta mısın yoksa olgunluğu da bilemeyecek bir halde misin..?
Bir Rüya Bir Prova 2
Herkes söylenecek ne çok şey buldu
Ve söyleyeceğini ne güzel söyledi!
Ya ben? Ben ne yaptım, peki?
Konuşma sırası bana gelince,
Ters çevrilmiş tespih böceği gibi, önce
Kollarımın, bacaklarımın kalabalığında
Güç bela dilimi arayıp buldum;
Sonra da, "Ya! evet, evet, evet, dedim,
Her şey tıpatıp sizin dediğiniz gibi,
Her şey tıpatıp sizin bildiğiniz gibi,
Siz aramasanız da, bayanlar, baylar,
Siz aramasanız da, Gerçeği,
Ona götüren yol, döne kıvrıla,
Sizin ayaklarınızın altından geçiyor.
Öyle değil mi ama, öyle değil mi?
Bana gelince, ben yolun kıyısında,
Bu kayanın altında ve ucunda bu kalemin,
Öyle kıvrılmış, düşünüyorum,
Düşünüyorum da,
Yol öyle olmuş, böyle olmuş,
Fark eder mi, diyorum, kendi kendime,
Fark eder mi, sen duruyorsan
Ve yol senin kıyından geçiyorsa!"
Meçhul bir kişi tekrar paylaştı.
"Birbirine ihtiyacı olanlar özenle uzak duruyor birbirinden.''
( 
Şükrü Erbaş )
Yazmak üzüyor bütün bunları
Anlamaz elbette insan insanı
Bir hedefi olmalı değil mi insanın, bir ideali bir amacı..?
Peki o hedef, ideal ve amaç belli değilse ne yapmalı insan?
İnsanın hayali, amacı tek gayesini bulmak olabilir mi?
Rüzgarın savurmasına izin verip savurduğu yerlerde aramak kendini, hayalini, idealini. Bulmaya çalışmak umutsuzluğa kapılmadan. Neyi aradığını bilmeden. Bir arayış içerisinde olmak ama o arayışın sonucunun ne olacağını bilemeden...
Yürümek nereye yürüdüğünü bilmeden, yaşamak neden yaşadığını bilmeden, gözlemek neyi gözlediğini bilmeden ve aramak; arayışı aramak ile bulmaya çalışmak. Neden ve niçin aradığını bilmeden.
Bazen yıkabilir bu durum insanı ama amaçsızca yaşayıp gitmektense amacını ararken gitmek daha iyi değil mi? Bulmak önemli değil aslolan aramak, belki ararken kayda değer bir şeyler üretebiliriz. Ne de olsa "Yerin altındakiler üstündekilerden daha fazla" değil mi, peki onların kaçı hatırlanıyor veya kaçı amacını bulup göçmüş buradan.
Yerin altına girdikten sonra amacına ulaşamamış, hatırlanmayan büyük gruba girmek istemiyorsak arayışa başlamalıyız sanki, hatırlanmayabiliriz ama hatırlananların hepsi bu yollardan geçmiş kişiler değil mi?
Arayış yoluna girmek, yokluk yoluna girmekten daha iyi değil mi?
Hem ne diyor Halil CİBRAN:"... yürümekle varılmaz lakin varanlar yürüyenlerdir."
Hepimiz ulaşmamız gereken yere varabilmek için yola çıkmamız temennisiyle, huzurlu arayışlar...
İlim bizi gözleyecek kadar çok yakınken gerçeğimizden çok uzaktı.
Tepeden tepeye haykırırlar
Bakıp uzak ufukların dargın bulutlarına
Heyy diye ünleyip sorarlar
Saralım mı yaralara kum sargısı
Sizi kavurup duran ihtiraslarınızın sarmaşığından aşağı inin artık. Bu aldanışlar diyarında, bir yataktan bir yatağa itilip durursunuz. İçin, için sizi divâne gölgeler! Ömrün ve insanın sınırlarını ne zaman farkedeceksiniz?
